Friday, December 27, 2019

ζαχαρωτά





Καμμιά φορά,  όσο ζαχαρωτή κι αν είναι μια κατάσταση αν δεν ταυτίζεται με κάποια από τις παλιές εμπειρίες σου ή λίγο με τα βιώματα σου δεν γίνεται όπως της αρμόζει αποδεκτή.
Και ανάποδα!
Για να γίνει αποδεκτή μια κατάσταση όσο ζαχαρωτή κι αν είναι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να σου είναι αναγνωρίσιμη.  Ανιχνεύσιμη.
Άρα πού είναι το καθαρό,  το νέο,  το πρωτόγνωρο συναίσθημα;  Το ατόφιο;
Κι αν στον κάθε έρωτα ψάχνεις εκείνη την πρώτη σου τεράστια αγάπη;
Δεν είναι άδικο;

1 comment:

  1. Να δεις που προχθές Στέλλα μου είδα τον τρόπο που φτιάχνονται αυτά τα μπαστουνάκια! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο εκπληκτικός είναι.
    Καλησπέρα.

    ReplyDelete

το αλάτι κι μπαμπάς μου

Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι.  Ήμουν πολύ μικρή,  όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...