Tuesday, December 01, 2020

1η Δεκέμβρη


 

Παλεύω να φτιάξω το σκηνικό μου,  να παίξω στη δική μου καθημερινότητα,  αυτού του Δεκέμβρη της χρονιάς με τα δύο 20ρια.  

Τα τελευταία χρόνια,  οποιαδήποτε προσωπική μου ''αλλαγή'',  είτε εξωτερική είτε εσωτερική την απέδιδα στην ηλικία,  την ωριμότητα,  το πέρασμα του χρόνου.  Όμως η αλήθεια είναι πως αυτή η εξήγηση απλά ήταν η πιο προφανής και η πιο βολική.

Λείπει το μικρό παιδί μέσα μου και πολλές φορές σκέφτομαι πως όχι μόνο πρέπει να το κανακέψω αλλά και να το ξαναβρώ.  Να ανακαλύψω τη γωνιά που είναι κρυμμένο,  να ρωτήσω τους λόγους,  να κουβεντιάσω μαζί του τους φόβους που το κρατούν περιορισμένο εκεί όπου βρίσκεται. 

Να του φερθώ με την τρυφερότητα που του αξίζει.  Όμως πρώτα από όλα πρέπει να το βρω και να του πω πως ίσως κάποτε να το παραμέλησα,  ίσως να το μάλωσα ή να το πίεσα,  ίσως και να το έδιωξα αλλά αυτό δεν ήταν παρά ένα λάθος μου.  Το λάθος ενός ανθρώπου που στη βιασύνη του να ισορροπήσει τις εσωτερικές του συνθήκες συμπεριφέρθηκε βίαια στον ίδιο του τον εαυτό.


*Σημερινή πρωινή εικόνα: 

Καταστηματάρχης παιχνιδιών,  ανοίγει την πόρτα του σκοτεινού μαγαζιού του για να μπουν μέσα μια γυναίκα κι ένα μικρό αγόρι.  Κοιτάζει αριστερά και δεξιά με προσοχή,  ελέγχοντας με τον φόβο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του!  Κλείνει την πόρτα πίσω τους.

Θεσσαλονίκη,  1/12/2020

Ενός μηνός lockdown!!!

 

**καλό μήνα


12 comments:

  1. Καλησπέρα Στέλλα,

    Ζούμε καταστάσεις που ευνοούν και επιτρέπουν αναδρομές, εκτιμήσεις και περισυλλογή. Ταυτοχρόνως έχουμε μία καλή ευκαιρία να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας και αλλήλους (αν και εφόσον, για το "αλλήλους" τουλάχιστον, υπάρχει το έδαφος).

    Ας το εκμεταλλευτούμε κι ας βγούμε από αυτή την κρίση λίγο καλύτεροι και περισσότερο συνειδητοποιημένοι για το ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε και κυρίως που πάμε.

    Να είσαι Καλά,
    Καλό Δεκέμβριο και
    Φιλιά :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Θα συμφωνήσω μαζί σας αγαπητέ μου.

      Να είστε κι εσείς καλά
      καλό μήνα με γιορτή στις ψυχές μας

      καλό βράδυ
      φιλιά

      Delete
  2. Φοβόμαστε να βγάλουμε αυτό το παιδί που έχει κουρνιάσει βαθιά μέσα μας, μη μας το μαλώσουν μη μας το πληγώσουν γι αυτό το κρύβουμε καλά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εγώ δεν φοβάμαι τίποτα, αυτό πήγε και χάθηκε, προφανώς κάπου τρύπωσε..

      καλημέρα Χελώνα μας

      Delete
  3. Αντί σχολίου:
    https://youtu.be/pVGKWy81WWg
    Καλό μήνα Φις Άι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το άκουσα και μου άρεσε πολύ!!!
      Καλό μήνα Αρτίστα μου
      όμορφες γιορτές να έχουμε

      σ ευχαριστώ

      Delete
  4. Καλησπέρα κορίτσι μου.
    Ναι, καθώς λένε οι φίλοι, ζούμε δύσκολες και παράξενες καταστάσεις. Και δεν φτάνει αυτό, είναι που πίσω απ τις κουρτίνες της πανδημίας καραδοκούν διάφορα κοράκια και τέρατα Στέλλα, έτοιμα να μας κατασπαράξουν.
    Να ευχηθώ καλό μήνα, να σκεφτούμε θετικά και αισιόδοξα. Και πάλι να μιλήσω για τις υπέροχες εικόνες σου καλή μου φίλη.
    Φιλιά πολλά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιάννη μου τα παρασκήνια τέτοιους δύσκολους καιρούς χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν, χαμός γίνεται! Απελπισία δυστυχώς!

      Γιάννη κι εγώ χαίρομαι όταν τις ανακαλύπτω αυτές τις εικόνες, είναι η συλλογή μου xxx

      σε φιλώ :)

      Delete
  5. Στη διαδρομή της ηλικίας ο χρόνος αποκτά άλλο πρόσωπο όταν ζυγιάζεται το τώρα με το παρελθόν. Κοιτώντας πίσω διαπιστώνουμε πως ο κόσμος αναπόφευκτα αλλάζει και την πορεία της ζωής μας εμείς την επιλέξαμε με όλα τα πολύτιμα και τιμαλφή του χαρακτήρα μας. Αξίζει και μόνο η χαρά να αναπολούμε εκείνο το παιδί που κάποτε είμαστε.
    Καλό βράδυ Στέλλα μου!
    Καλό μήνα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αννίκα μου συμφωνώ μαζί σου. Αναπόφευκτα αλλάζει η πορεία της ζωής. Και με τις δυσκολίες και με τις χαρές. Προσωπικά αναπολώ τον εαυτό μου σε στιγμές ενθουσιασμού. Αυτό το παιδί λείπει από μέσα μου.

      Σήμερα στόλισα το σαλόνι μου μιλάμε για υπερπαραγωγή, το χάρηκα, ήταν μια εκτόνωση..

      σε φιλώ
      καλό βράδυ

      Delete
    2. Και του χρόνου με υγεία !!!
      ♥♥♥

      Delete
    3. Με υγεία Αννίκα μου και φέτος και του χρόνου και πάντα!!!

      σε φιλώ!!!

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...