Ακούσια, αναφέρομαι καθημερινά στο όνομα σου, κάτι που όσο κι αν θέλω, δεν μπορώ να αλλάξω συνειδητά, καθώς μια δυσφορία πιέζει το στήθος μου. Ακριβώς σαν να προσπαθώ να αγνοήσω ένα ενοχλητικό εξάνθημα στο χέρι, από το τσίμπημα ενός κουνουπιού, που ξεχειμωνιάζει βρίσκοντας ζεστασιά στην καρδιά μου.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Tuesday, March 08, 2022
τσίμπημα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
τα μωρά μου και η έκπληξη
Κάποιες μέρες κυλάνε, κάποιες γυρνάνε ξανά και ξανά, κάποιες φεύγουν και πάνε και γι `αυτές δε θυμάσαι τίποτα πια. Μ.Φ. Οι μέρες κρατ...

No comments:
Post a Comment