Νομίζω πως αν με ρωτούσαν τί περιμένω, αυθόρμητα θα περιέγραφα εσένα. Είσαι η επιθυμία μου, το μεγάλο θέλω μου, είσαι αυτό στο οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ. Πολλές φορές φοβάμαι τα όρια μου, φοβάμαι μην χειριστώ, χρησιμοποιώντας υπόγειους δρόμους, αγαπημένους ανθρώπους για να σε αποκτήσω.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Sunday, September 25, 2022
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
μια μέρα
χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα, κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι, εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...
Μήπως του έρωτα έρωτας;
ReplyDeleteΚαλημέρα Στελ,
Καλή Εβδομάδα εντελώς :)
Ε.. χμμ.. ο έρωτας του έρωτος είναι πάντα μια ορμητική διάθεση ανεξαρτήτου ηλικίας θα έλεγα, όμως αυτό είναι κάτι πολύ πολύ πολυτιμότερο. Στο μυαλό προς το παρόν αλλά για μια αισιοδοξία ζούμε, πού θα πάει, όσο ζω μπορεί να γίνει μια πραγματικότητα :-)
Deleteκαλησπέρα Νικ.
σ ευχαριστώ για το πέρασμα