Είναι κι αυτά τα -κάπως- πρωινά που τα υπολογίζεις -χώμα- όλα! Δεν σου έρχεται στο μυαλό ούτε ποιός είσαι, ούτε πού πας, ούτε και τί σου αρέσει.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ανθρωπένιο
Αγάπη μου, μετά τη χθεσινή καταιγίδα βροχής και τη σημερινή καταιγίδα λέξεων έχω θυμό, θυμό, θυμό, είσαι ξεροκέφαλος, δεν καταλαβαίνε...

No comments:
Post a Comment