Είχα δύο μεγάλες ανάγκες, η μια ήταν να περπατήσω και η άλλη ήταν ένα καινούργιο βιβλίο. Η ζέστη πολύ και το σώμα μου δεν ανταποκρίνεται στην επιθυμία να ξυπνήσω πολύ πρωί και να βγω για τις δουλειές που θέλω όσο ακόμη υπάρχει δροσιά. Θα μου πεις ποιά δροσιά; και δεν θα έχεις άδικο. Ωστόσο ξεκίνησα το περπάτημα με μεγάλο κέφι, πίστεψε με αν μπορούσα να περάσω πρώτα από τα γύρω βουνά και να φτάσω στο βιβλιοπωλείο, θα το έκανα. Η γειτονιά μου έχει βιβλιοπωλεία αλλά όχι και πάρα πολλά. Βρέθηκα όμως στην ευρύτερη γειτονιά μου μετά από κανένα μισάωρο, σε ένα μικρό αλλά όχι και τόσο μικρό όσο νόμιζα, βιβλιοπωλείο πήρα το βιβλίο που ήθελα και όλα καλά. Σκεφτόμουν για Στήβεν Κινγκ, το ''παραμύθι'' που είναι το τελευταίο του αλλά δεν με γοητεύει και τόσο, δυό φορές ξεκίνησα το ''it'' και τις δυό το άφησα στη μέση. Σκεφτόμουν ''το τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες'' γιατί έχω μια αδυναμία στα ψυχολογικά αστυνομικά μυστηρίου αλλά κέρδισε το συναίσθημα που μου άφησε το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, τις ''πυγολαμπίδες'' της Κριστίν Χάνα. Έκανε τα απογεύματα μου, εκείνες τις ώρες διαβάζω έως ότου σκοτεινιάσει και δεν βλέπω πια, αγαπησιάρικα και τρυφερά. Μου άρεσε αυτό, σπάνια το έχω νιώσει διαβάζοντας κάποιο βιβλίο. Έτσι αγόρασα τη συνέχεια του, γιατί όταν κάτι σ' αρέσει πολύ θέλεις κι άλλο. Πρόκειται για διλογία, τό ένα βιβλίο είναι οι ''πυγολαμπίδες'' και το άλλο το ''ένα αστέρι τη νύχτα''. Ξεκίνησα να διαβάζω τις πρώτες σελίδες του εχθές και δεν το μετάνοιωσα. Αυτό που μετάνοιωσα ήταν η επιστροφή στο σπίτι, όχι ότι μπορούσα να κάνω αλλιώς, άλλωστε ήθελα να κερδίσω το στοίχημα ''θα περπατήσω'' με τον εαυτό μου, δεν ήταν η ζέστη, δεν ήταν ο ήλιος, δεν ήταν τα πυρακτωμένα πεζοδρόμια, ήταν η πνιγερή ατμόσφαιρα που δεν την διόρθωνε ούτε το μπουκάλι με το νερό ούτε ο αέρας της βεντάλιας. Αυτό επίσης που δεν μου άρεσε, αν έφτασες ως εδώ αγαπητέ αναγνώστη, είναι η μεταφορά του βιβλίου στο netflix. Για τα προσωπικά μου γούστα απογοητευτική και βαρετή. Κι όσον αφορά τη ζέστη, υπομονή και σήμερα αν και έχουμε ένα αεράκι στο μπαλκόνι. Βόλτες δεν μπορούμε να κάνουμε όμως!
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Tuesday, July 25, 2023
στο βιβλιοπωλείο
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Τον fernando pessoa τον έχω ακουστά από το internet δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο του αλλά πρέπει να είναι καλός Αν κρίνω και από το απόσπασμα που έχεις ανεβάσει
ReplyDeleteΟ stephen king είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς στις ιστορίες τρόμου
Καλό απόγευμα από τη δουλειά
Τον Πεσσόα τον γνωρίζω κι εγώ μόνο από αυτό το κειμενάκι που ύπάρχει στο πάνω μέρος του blog μου. Πριν πολλά χρόνια το διάβασα κάπου στο διαδίκτυο και ταυτίστηκα. Τότε ακόμη κάπνιζα να σκεφτείς, έχει μια δεκαετία που το έκοψα. Καφέ ευτυχώς μπορώ και πίνω ακόμη!
DeleteΑπό Στήβεν Κινγκ έχω διαβάσει το μισό από το ''it'' επίσης είδα το πρώτο μέρος της ταινίας. Δεν έκοψα φλέβες.
Μου είχε αρέσει όμως πολύ το βιβλίο του ''τα χρήσιμα αντικείμενα''. Καταπληκτική ταινία βασισμένη στο βιβλίο του, ''η λάμψη''. Το ''πράσινο μίλι'' του το είδα επίσης σε ταινία αλλά δε μπορώ να πω ότι τρελλάθηκα.
Αυτό το μεταφυσικό δεν μ'αρέσει μάλλον και τόσο πολύ.
Ζηλεύω αυτούς που τον απολαμβάνουν γιατί νιώθω λίγο τις ιστορίες του σαν παραμύθια. Κι αυτό το τελευταίο του, δεν νομίζω τυχαία, έχει τίτλο ''παραμύθι''.
Καλό μεσημέρι Μορφέα
να είσαι καλά
Καλησπέρα Στελ,
ReplyDeleteΤο διάβασμα κάνει καλό. Το περπάτημα, επίσης. Είναι μια μικρή ευτυχία, την κάθε φορά, να στα χέρια σου κρατήσεις βιβλίο που θα αγαπήσεις. Όσο για την οπτοκοποίηση λογοτεχνικών έργων, πέραν άλλων, έχει σημασία, θαρρώ, το ποιο θα συναντήσεις πρώτο, το έργο ή την "στην οθόνη", μικρή ή μεγάλη, μεταφορά του. . .
Υγίαινε!
Νομίζω πως καλό είναι πρώτο να διαβαστεί το βιβλίο. Σπανίως οι κινηματογραφικές μεταφορές έχουν επιτυχία. Πχ ένα υπέροχο βιβλίο της Τόνι Μόρισον ''η αγαπημένη'' που μου άρεσε πάρα πολύ, ήταν ένα κακό κατασκεύασμα στην οθόνη. Έχει να κάνει πιστεύω με το cast και με το χρήμα που διατείθεται. Ας πούμε μια φθηνή παραγωγή τί αποτέλεσμα μπορεί να έχει;
DeleteΘα συμφωνήσω μαζί σου Στέλλα μου με τα βιβλία που γίνονται ταινίες οι περισσότερες σε απογοητεύουν αν έχεις διαβάσει πρώτα το βιβλίο...
ReplyDeleteΚαι μένα μου αρέσει το διάβασμα. Αυτόν τον καιρό παίρνω από την δανειστική βιβλιοθήκη του Ηρακλείου.
Καλό διάβασμα Στέλλα μου φιλιααα 😘