Sunday, December 09, 2007

το όνειρο της Κασσάνδρας


Υποχέθηκα να σας γράψω την άποψη μου γιά την ταινία του Γούντι Άλλεν,το όνειρο της Κασσάνδρας..
Δεν μπορώ να πω πως τρελλάθηκα,είναι από τις ταινίες που γρήγορα ξεχνιούνται και καμμία σχέση με το σφιχτοδεμένο much point.
Μέχρι το πρώτο διάλειμμα παραήταν χαλαρό κι αν δεν ήταν το τέλος μιά μη αναμενόμενη έκπληξη,ούτε που θα το συζητούσα..
Βέβαια δεν είναι μιά ταινία που μετανοιώνεις που την είδες κι αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν οι πολύ ωραία δοσμένοι χαρακτήρες των δύο αδερφών,η πολυπλοκότητα και η διαφορετικότητα τους!
Ο Γούντυ Άλλεν μιλάει και πάλι γιά το θέμα τύχη,γιά την επιρροή του χρήματος επάνω στους ανθρώπους και γιά το λεπτό εκείνο σημείο που όταν το ξεπεράσεις χάνεις τον έλεγχο ..και όλα τα επακόλουθα.
Η ταινία μιλάει γιά δύο αδέρφια της αγγλικής μικροαστικής τάξης που θέλουν να αλλάξουν την ζωή τους.Καταφεύγουν στον πλούσιο θείο,που ουσιαστικά τους εκμεταλεύται και τους βάζει ένα τελεσίγραφο..
-Για να σας δώσω τα χρήματα που μου ζητάτε,θα πρέπει να ξεπαστρέψετε έναν πρώην μου υπάλληλο,που μπορεί να αποκαλύψει πως δεν ήμουν και τόσο άμεμπτος..

5 comments:

  1. Καλημέρα,
    και καλή εβδομάδα.

    Θα την βάλω στα υπ' όψιν.
    Ευχαριστώ για τα σχόλια.

    ReplyDelete
  2. @..καλημερα και καλη εβδομαδα βασιλη!!

    ReplyDelete
  3. Ο.κ, δεν έκλαψα και τα λεφτά μου, φιλιά!

    ReplyDelete
  4. Μου άρεσε θα πω. Ναι Match Point δεν ήταν, αλλά μου φάνηκε πως ήταν το αντιστροφό του, η άλλη όψη του νομίσματος ίσως... και φυσικά έχω αδυναμία στον Μακ Γκρέγκορ.. :-)

    ReplyDelete
  5. Δεν την είδα ακόμη, αλλά θα το προσπαθήσω. Eπειδή προέρχεται από τον Γ. Αλλεν και ιδιαίτερα για 'κείνο το λεπτό σημείο, όπως γράφεις, που όταν το ξεπερνάς χάνεις τον έλεγχο ;))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...