Thursday, April 22, 2010

αίσθηση

Toν βρήκα σ αυτό ακριβώς το σημείο.
Στην αρχή, ήταν μιά κουκίδα στο βάθος, μιά μικρή μπλε κουκίδα αυτός και μια μεγαλύτερη λευκή το αυτοκίνητο του. Τρόμαξα λίγο. Κοιτούσε πέρα άπό την λίμνη, μακριά, στον ορίζοντα και μιλούσε στο κινητό. Μιλούσε, μάλωνε, ύψωνε την φωνή του, κι όταν με πρόσεξε, αποχαιρέτησε ψιθυριστά και το έκρυψε στην παλάμη του. Είχα την αίσθηση πως θα ήταν ζεστή.

Με καλημέρισε, με κοίταξε φευγαλέα, μου φάνηκε σα να μην ήθελε να με φέρει σε δύσκολη θέση και βαλθήκαμε κι οι δυό να κοιτάμε προς ένα τοπίο όπου κάτω από άλλες συνθήκες θα πρέπει να υπήρχε πολύ νερό, ακόμη και στον βούρκο που αυτή τη στιγμή στεκόμασταν.
Δύο όμορφες βάρκες στο βάθος, καλάμια και αν έστηνες αυτί.. κοάσματα από μιά απειρία βατράχων..
Του ανταπέδωσα την καλημέρα και του έκανα μία δύο ερωτήσεις γιά την στάθμη του νερού, που ολοένα άλλαζε, κι αν θυμόταν το κάποτε παρ όλο που φαινόταν πιό μικρός από εμένα έμοιαζε να ξέρει μα εγώ γνώριζα περισσότερα.

-Μικρή, έκανα μπάνιο σε τούτα δω τα νερά..
-Ααα από αυτά τα μέρη είστε;

Ήταν ξένος. Ένας άγνωστος, μόνος άνδρας που χάζευε τα στερεμένα νερά μιάς λίμνης ανήμερα του Πάσχα του 2010. Απρίλης, 4!
Δεν έχει πέσει ποτέ πασχαλιά πιό νωρίς, κι η ίδια μέρα, ήταν τόσα χρόνια πριν το 1915 και θα είναι άλλα τόοοσα πολλά χρόνια μετά, πέρα από το 2200. Άχρηστες πληροφορίες θα μου πεις..
Τράβηξα αυτή την φωτογραφία κι έφυγα γιά ένα σπίτι όπου με περίμενε αγάπη και ζεστασιά..
Αυτός;

Έχω την αίσθηση πως ακόμη κοιτάει..


η φωτό δική μου, από την λίμνη της Δοιράνης

6 comments:

  1. Κατ' αρχάς συγχαρυτήρια για τη φωτογραφία!

    Ποτίζει το βλέμμα σου...
    Αυτού;
    Σαν το βιζέρ της μηχανής διψάει
    για το μάτι
    της ψυχής
    να το αγγίξει...

    Και αν είναι το νερό,
    όλο σταγόνες από μνήμες;
    Και αν είναι η βάρκα το παρόν,
    πάνω τους που τσουλάει;
    Θα 'ναι και η άκρη
    της μουσικής στα ξερόχορτα,
    εκείνο το γαργαλιστικό σκούξιμο,
    στο άσπρο του μυαλού
    που παρακαλάει...
    όμως τι;

    Καλό βράδυ φεγγαρένια μου...:)

    ReplyDelete
  2. Ακόμα μια στιγμή που φυλακίστηκε ή άνθισε. . .

    Καλό ΠΣΚ!

    ReplyDelete
  3. Αυτό το τελευταίο ήταν το καλύτερο. Στο σπίτι σε περίμενε μια ζεστή γκαλιά.

    ReplyDelete
  4. Εγώ θέλω να έχω την αίσθηση πώς κι αυτός θα είναι τώρα σε μια τρυφερή αγκαλίτσα!...

    φιλιά,φεγγαρένια μου

    ReplyDelete
  5. Αίσθηση που ανιχνεύει από μακρυά, τοπία & ανθρώπους έξω από τα συνηθισμένα...

    ReplyDelete
  6. @..κιου..

    σ ευχαριστω πολυ πολυ..


    @ αειποτε..

    φυλακισμενες στιγμες που ανθιζουν, πολυ σωστα!

    @..ευη..

    οπωσδηποτε αγκακια

    @..δειμε..

    μα πασχαλιατικα μονος;;; δε λεει!

    @..ψυχη μου..

    κανεις δε χανεται.. σωστα;) φιλι!


    @..caesar..

    εχω για τα προσεχως μια αισθηση, να δω πως θα την μεταφερω ;)))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...