ένα ποίημα και μια ευχή !!!

Ένα ποίημα,  θα μπορούσε να είναι η ίδια η Άνοιξη,  πόσο μάλλον όταν νιώθεις από τη στιγμή που πρωτοέφτασε στα μάτια σου πως σε εκφράζει απόλυτα,  σε ξεδιπλώνει,  σε περιγράφει.

Mάλλον,  πρέπει να το έχω αναρτήσει κι άλλες φορές,  αλλά εχθές προσπαθώντας να βρώ κάποιους στίχους από το βιβλίο της Δημουλά,  σαν ένα μικρό αφιέρωμα στη σημερινή μέρα (αν και  συνήθως οι ''ειδικές'' μέρες μου περνούν απαρατήρητες),  πάλι στάθηκα στη σελίδα του ..

Εύκολα περιγράφομαι και λύνομαι
με μονοκοντυλιές.
Δεν είναι βαρετό αυτό
τις χειμωνιάτικες βραδιές.

Τραβήξτε πρώτα μια στερεά,
μπηγμένη κατακόρυφα.
Αυτή θα ' ναι η πίστη μου.
Μιαν άλλη αμέσως από απέναντι
βυθίστε την στο κέντρο σχεδόν,
κατάλληλα έτσι
να μοιάζ'  η πρώτη κλονισμένη.
Βάλτε μεγάλες πλάι σε μικρές,
αχνές σε τονισμένες δίπλα,
να δείχνουνε τις τάσειςμου.
Φροντίστε αυτές να μην τελειώνουνε ποτέ
γιατί θα συντομέψετε άσχημα τη λύση μου.
Πετάξτε σκόρπιες μερικές,
αλλά σ' απίθανη κατεύθυνση,
τις αντιφάσεις μου.
Δυό μεγάλες κεντρικές προσθέστε
με του μοιραίου το χάσμα ανάμεσα τους.

Τώρα με το μολύβι
(ή με τη φαντασία σας)φροντίστε πάνω από αυτά
μια καταχνιά να κάθεται,
γιατί με σκέτη μονοκοντυλιά
η θλίψη μου δεν περιγράφεται.


Σε Εσένα,  καθόλου τυχαίο,  θέλω να ευχηθώ χρόνια πολλά,  θα πω κάτι εδώ,  που μάλλον δε πρόκειται να σου το πω ποτέ προσωπικά,  αλλά το νιώθεις,  δε μπορεί να μη το νιώθεις ακόμη κι αν ο τρόπος σκέψης σου είναι τελείως διαφορετικός,  θέλω λοιπόν να σου πω,  πως αν δεν ήσουν εσύ αυτό που είσαι,  τότε το πιό πιθανό να μην ήμουν κι εγώ αυτό που είμαι,  θέλω να σου πω πως παραμένεις το μόνο πλάσμα με αξίες σε ένα κόσμο διαβρωμένο ολοκληρωτικά,  πως αφέθηκα να ονειρεύομαι γιατί μου παραχώρησες εσύ τον χώρο και τον χρόνο και τον τρόπο,  πως είμαι πολύ πολύ πολύ τυχερή που σε έχω δίπλα μου,  που είσαι ο άνθρωπος μου,  και φρόντισε να είσαι για πάααρα πολλά ακόμη χρόνια καλά,  γιατί το ξέρεις,  είσαι το άλλο μου μισό,  απόλυτα όμως,  και μισή δεν θα είχα την δύναμη να επιζήσω..

η φωτογραφία από το deviantart του χρήση Myte