-Στη Θεσσαλονίκη είναι. Είχε κάτι συγγενείς εκεί και του πρόσφεραν στέγη και δουλειά. Πέρασε πολλά ο καημένος. Παραλίγο να τρελαθεί. Στην αρχή λέει, για πολύ καιρό, ήθελε να τον σκοτώσει. Τον καταριόταν συνεχώς. ''Ζούσα'', μου έλεγε, ''γιατί με κρατούσε το μίσος μου. Ή επιθυμία μου να εκδικηθώ. Τώρα μαλάκωσα. Πονάω όμως. Πονάω πολύ. Περάσαμε πολλά με τον Λεό. Κι όλα σώπασαν μέσα μου. Μια νεκρική σιγή. Και ξέρεις τι με πονάει περισσότερο; Ούτε οι παθιασμένοι έρωτες ούτε τα γλέντια ούτε τα ταξίδια. Τις νύχτες, που διψούσα, και μου 'φερνε ένα ποτήρι νερό. Η μυρωδιά του πρωινού καφέ που πλημμύριζε το σπίτι. Πάντα σηκωνόταν πρώτος ο Λεό κι ετοίμαζε τον καφέ. Τελικά, τ' ασήμαντα, καθημερινά πράγματα γράφουν την ιστορία μας''. Αυτά μου έλεγε. Α! Και κάτι άλλο. Μου 'κανε μεγάλη εντύπωση αυτό και το κράτησα κι εγώ για τον εαυτό μου. Όπως περπατούσε λέει μια μέρα απελπισμένος, στο δρόμο, είδε γραμμένο σ' 'εναν τοίχο:
''Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει μέσα σου να χορτάσει''. ''Ήταν σα να γράφτηκε για μένα'', μου είπε. ''Σαν να μου 'στειλε ραβασάκι ο θεός''. Μεγάλη κουβέντα πάντως ε;
''Τι σου είναι η αγάπη τελικά''
Αλκυόνη Παπαδάκη
Απο Αλκυονη Παπαδακη εχω διαβασει μονο αποσπασματα!!
ReplyDeleteΕνω ολο λεω να παρω ενα βιβλιο της, ολο το ξεχναω οταν ειμαι στο βιβλιοπολειο!!
Καλη εβδομαδα!
"Τελικά, τ' ασήμαντα, καθημερινά πράγματα γράφουν την ιστορία μας". Μικρά πράγματα, που είναι πάντα εκεί...πότε θα μάθουμε? Πραγματικά υπέροχο!
ReplyDeleteΞεχασα να ρωτησω.... μηπως εχεις να μου προτεινεις καποιο της Παπαδακη που να σου αρεσε ιδιαιτερα;;
ReplyDelete@ dee dee
ReplyDeleteη αλκυονη παπαδακη, εχει ενα βελουδινο τροπο να γραφει τις ιστοριες της, εγω λεω τα παραμυθια της, που ομως αντικειμενικα, ειναι συνηθως πολυ λυπητερες, ειναι αυτο που λεμε σα να συμβαινουν ολα μαζι τα ''κακα''
αν εσυ το αντεχεις αυτο, προσωπικα μου εχουν αρεσει ολες οι ιστοριες της, αλλα αυτη η τελευταια κυλαει και απιστευτα ευκολα
και μαλιστα, ενω ειχα πει πως δεν θα ξαναγορασω βιβλιο της, το αποφασισα επειδη δυσκολα μπορω να συγκεντρωθω τελευταια, οποτε οτι ξεκινω να διαβασω μενει στη μεση, και ηξερα πως δικο της βιβλιο θα ολοκληρωνα οπωσδηποτε..
αδυναμιες ειναι αυτες :)
@ Μ
ReplyDeleteμικρα αλλα καθολου ασημαντα τελικα !