Monday, August 15, 2011

παρένθεση


Εdward Hopper




Ήθελε να τον κάνει να τρέχει πίσω της αδύναμος,  να φωνάζει το όνομα της και να την παρακαλεί πεσμένος σα σκυλί στα τέσσερα..  μα αντί για αυτόν,  σύρθηκε αυτή..


..σύρθηκε τόσο,  που δεν έμεινε τίποτα,  παρά ένα σώμα από δέρμα,  κόκκαλα.. και μια ψυχή..

μήτε σκέρτσο, μήτε νάζι, μήτε φωνή..
μόνο ένα ''δε θέλω,  μη''  σαν ψίθυρος σιγανό σε κάθε έναν που πήγαινε απαλά να την αγγίξει από τότε και στο εξής..

4 comments:

  1. Μήπως το:
    ". . . σαν ψίθυρος σιγανός σε κάθε έναν που πήγαινε απαλά να την αγγίξει από τότε και στο εξής.." είναι ορθότερο του:
    ". . .σαν ψίθυρος σιγανό σε κάθε έναν που πήγαινε απαλά να την αξίξει από τότε και στο εξής..";

    Μακάρι πάντοτε να βρίσκονται όσοι και "απαλά αγγίζουν" και "αξίζουν".

    Να είσαστε Καλά!

    ReplyDelete
  2. @ αειποτε

    δε ξερω πως ειναι το σωστο.. σε εμπιστευομαι, αλλα λεγοντας σιγανο εννοω ολη τη φραση
    δλδ σιγανη η φραση κι οχι ο ψιθυρος που ουτως ή αλλως ετσι ειναι..

    ασχετη απο συνταξη αλλα καπως ετσι το νιωθω..

    *πρεπει παντα να υπαρχει και ο αποδεκτης..
    κατα τα αλλα και οι απαλα αγγιζοντες υπαρχουν και ολοι οι αλλοι

    **φιλια!

    ReplyDelete
  3. Για το "σιγανό" θα συμφωνήσω (αν και για άλλους λόγους). Πραγματικά στέκει αν το συνδέσουμε με το "δε θέλω, μη". Ομολογώ ότι βιάστηκα, δασκαλίστικα, θα έλεγα, να βρω το λάθος. Συγγνώμη.
    Για το αξίζει - αγγίξει εξακολουθώ να πιστεύω ότι το "αγγίξει" είναι πιο κοντά στο ορθό (αν κάποιο). Όπως και να έχει:
    Ο συγγραφέας δικαιούται να έχει το δίκιο!

    Σας και εγώ φιλώ!

    ReplyDelete
  4. αγγίξει βεβαιως.. πως θα μπορουσε να ειναι αξιζει

    ματια πισω του δεν εριξε ο συγγραφεας αγαπητε μου, ετρεξε το πληκτρολογιο γρηγοροτερα απο τη λογικη

    και ναι τους τα συγχωρουμε ολα αλλα οχι και να εφευρισκουν νεες λεξεις και μαλιστα διχως νοημα :):):)

    καλο βραδυ

    ReplyDelete

Twas The Night Before Christmas

  Οι άνθρωποι θέλουν διπλωματικές απαντήσεις κι εμένα δεν μ αρέσει καθόλου να είμαι ευέλικτος,  είπε ο λαγός.  Έτσι κι αλλιώς είχε συνηθίσει...