Tuesday, November 15, 2011

εποχή






Οι νυχτερινές μου βόλτες στην περιοχή γίνονται όλο και πιό σκοτεινές.  Τα καλόγουστα  καταστήματα με τα μικρά και μεγάλα χριστουγεννιάτικα στολίδια τη φετινή χρονιά είναι ελάχιστα.  Τα κλειστά και παραμελημένα πολλά..
Που και που κάποιοι πολύ τολμηροί που κάνουν ανακαίνιση..  κάποιος βάφει τους τοίχους σ αυτό το έντονο ροδί που μ αρέσει..  μυρίζει καινούργιο..

Φτιάχνω όπως και όπου βρω τον τρόπο,  σα την αράχνη που πλέκει γύρω της τον ιστό της,  το δικό μου παραμύθι..  ανεξαρτήτων συνθηκών αυτή η εποχή μου ανήκει..  νιώθω σα το ψάρι που κολυμπάει ευτυχισμένο στη γυάλα του..  ή καλύτερα σα ξωτικό που έχει βρει τη γωνιά του στα κλαδιά ενός φωτισμένου και στολισμένου δέντρου..


1 comment:

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....