άγχος;

Αυτό πάλι που πας στο γιατρό και σου λέει ''έχεις άγχος'',  κι εσύ του απαντάς ''όχι Β. δεν έχω καθόλου άγχος''  κι εκείνη τη στιγμή,  καθώς λες το γιατρό με το όνομα του γιατί φοβάσαι να τον αποκαλέσεις ''γιατρέ'',  που αμέσως αμέσως θα σε τοποθετήσει στη θέση του ασθενή..  ψάχνεις τον εαυτό σου..  και το μόνο που αντιλαμβάνεσαι είναι πως έχεις να κάνεις με έναν άγνωστο..  οπότε ''ναι ίσως έχεις κάποιο άγχος έστω κι ασυνείδητα''  και μόνο η γκρίνια για το ένα και το άλλο,  ή οι τύψεις για τις χαλαρές ώρες που καμμιά φορά λόγω του ότι ξεχειλίζει ο χρόνος παραείναι χαλαρές,  κι έτσι σαφώς δεν το ευχαριστιέσαι αφού πάντα είναι πιό χαλαρές από ότι θα ήθελες,  κι όλα μα όλα έχουν μια μικρή ή μεγάλη απόκλειση από αυτό που επίσης θα ήθελες..  οπότε να γιατρέ μου σε φοβάμαι,  κι εσένα κι ότι σε ακολουθεί γιατί έχω μεγαλώσει πια και γιατί η αλήθεια είναι πως δεν είμαι έτοιμη να ''ακούσω τα πάντα''..  και στην τελική ''ναι γιατρέ μου..  έχω άγχος..  ή όπως θέλεις ονόμασε το''..  και θα μου κάνει καλό το γυμναστήριο,  αλλά θα πρέπει να σηκωθώ από τον καναπέ μου κι από τα beige μαξιλαράκια μου..  και να σύρω το σώμα μου ως εκεί..  και θα κάνω πιο ουσιαστικό τον χρόνο μου και θα πάω και σε έναν από αυτούς τους πως τους λένε..  που κάθεται στην μια καρέκλα αυτός και στην άλλη καρέκλα εσύ και κουβεντιάζετε αλλά στην πραγματικότητα εσύ ζουπάς το μυαλό σου να βρεις πράγματα που ίσως βοηθήσουν..  κι αυτός λέει ''χχμμμ πολύ ωραία'' ή ''χχμμμ και τι κατάφερες μ' αυτό;'' και αντιλαμβάνεσαι πως από απόσταση όλα είναι διαφορετικά αλλά εσύ είσαι η από μέσα..

άγχος