Monday, September 08, 2014

ούτε μια πιθανότητα





Δεν είναι η έλλειψη του ήλιου που με σκληραίνει λίγο λίγο,  είναι οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα τεράστια μπετά,  είναι που δεν υπάρχει έστω κι ένα δέντρο,  κι ούτε μια πιθανότητα να περπατήσω ξυπόλητη σε χώμα,  ως το επόμενο καλοκαίρι,  δεν είναι ζωή η αναμονή,  δεν μπορεί να είναι δυό μήνες μόνο η χαρά,  τόση δύναμη πια αυτή η ενέργεια,  που τίποτα να μη μπορεί να την αντικαταστήσει;

2 comments:

  1. Η αλήθεια είναι ότι μπορείς ανα πάσα στιγμή να απολαύσεις την φύση που αλλάζει στα πέριξ του 'νησιού'. Και μην ξεχνάμε ότι εκτός απο τη θάλασσα υπάρχει και η μαγεία του βουνού. Εκεί έχεις περπατήσει ξυπόλυτη? Άλλη ενέργεια... ;)

    ReplyDelete
  2. ο καθενας βολτιτσα μου αναζητα τις δικες του απολαυσεις και την ενεργεια που αυτος εχει αναγκη.. ξυπολητη στο βουνο ουτε να με πληρωναν, αλλα βολτα με παπουτσια στο δασος, πολυ ευχαριστως.. η θαλασσα ομως σου ανοιγει οριζοντες - ο καθενας μας με ο,τι ευχαριστιεται - οπως και να εχει το καλοκαιρι εφυγε γρηγορα φετος και κρατησε και λιγο - ηταν η χαρα οσων εμενα στις πολεις

    ReplyDelete

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....