Δεν είναι η έλλειψη του ήλιου που με σκληραίνει λίγο λίγο, είναι οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα τεράστια μπετά, είναι που δεν υπάρχει έστω κι ένα δέντρο, κι ούτε μια πιθανότητα να περπατήσω ξυπόλητη σε χώμα, ως το επόμενο καλοκαίρι, δεν είναι ζωή η αναμονή, δεν μπορεί να είναι δυό μήνες μόνο η χαρά, τόση δύναμη πια αυτή η ενέργεια, που τίποτα να μη μπορεί να την αντικαταστήσει;
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, September 08, 2014
ούτε μια πιθανότητα
Δεν είναι η έλλειψη του ήλιου που με σκληραίνει λίγο λίγο, είναι οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα τεράστια μπετά, είναι που δεν υπάρχει έστω κι ένα δέντρο, κι ούτε μια πιθανότητα να περπατήσω ξυπόλητη σε χώμα, ως το επόμενο καλοκαίρι, δεν είναι ζωή η αναμονή, δεν μπορεί να είναι δυό μήνες μόνο η χαρά, τόση δύναμη πια αυτή η ενέργεια, που τίποτα να μη μπορεί να την αντικαταστήσει;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Η αλήθεια είναι ότι μπορείς ανα πάσα στιγμή να απολαύσεις την φύση που αλλάζει στα πέριξ του 'νησιού'. Και μην ξεχνάμε ότι εκτός απο τη θάλασσα υπάρχει και η μαγεία του βουνού. Εκεί έχεις περπατήσει ξυπόλυτη? Άλλη ενέργεια... ;)
ReplyDeleteο καθενας βολτιτσα μου αναζητα τις δικες του απολαυσεις και την ενεργεια που αυτος εχει αναγκη.. ξυπολητη στο βουνο ουτε να με πληρωναν, αλλα βολτα με παπουτσια στο δασος, πολυ ευχαριστως.. η θαλασσα ομως σου ανοιγει οριζοντες - ο καθενας μας με ο,τι ευχαριστιεται - οπως και να εχει το καλοκαιρι εφυγε γρηγορα φετος και κρατησε και λιγο - ηταν η χαρα οσων εμενα στις πολεις
ReplyDelete