Εκείνα τα χρόνια, παρόμοια εποχή, βάζαμε με το μυαλό μας ποιό να ήταν το πιο μοντέρνο χρώμα για τα εκάστοτε ''φετεινά'' χριστούγεννα. Η μαμά μου, που ήθελε πάντα κάτι καινούργιο να χαρεί, αγόραζε ένα κομμάτι ύφασμα γύρω στο μέτρο, συνήθως λινό και μ' έβαζε να της ζωγραφίσω ένα περίγραμμα, από φλόγες κεριών, κουκουνάρια, αλεξανδρινά, άστρα και κορδέλλες, αφού πρώτα είχαμε ξεφυλλίσει τα περιοδικά κι αφού είχαμε ξεπατικώσει σχέδια, για να το γεμίσει με χρώματα και βελονιές, άλλες χρονιές κόκκινες, άλλες πάλι χρυσές.. ελάχιστες φορές μπλε..
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Thursday, October 30, 2014
το χρώμα των χριστουγέννων
Εκείνα τα χρόνια, παρόμοια εποχή, βάζαμε με το μυαλό μας ποιό να ήταν το πιο μοντέρνο χρώμα για τα εκάστοτε ''φετεινά'' χριστούγεννα. Η μαμά μου, που ήθελε πάντα κάτι καινούργιο να χαρεί, αγόραζε ένα κομμάτι ύφασμα γύρω στο μέτρο, συνήθως λινό και μ' έβαζε να της ζωγραφίσω ένα περίγραμμα, από φλόγες κεριών, κουκουνάρια, αλεξανδρινά, άστρα και κορδέλλες, αφού πρώτα είχαμε ξεφυλλίσει τα περιοδικά κι αφού είχαμε ξεπατικώσει σχέδια, για να το γεμίσει με χρώματα και βελονιές, άλλες χρονιές κόκκινες, άλλες πάλι χρυσές.. ελάχιστες φορές μπλε..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
No comments:
Post a Comment