Η αλήθεια είναι πως οι ομάδες ψυχολογικής υποστήριξης παίρνουν και δίνουν και οι ψυχολόγοι κάνουν χρυσές δουλειές. Εγώ είμαι υπέρ του με ''κάθε τρόπο να μην είσαι μόνος''. Αλλά με πιάνει κι ένα κάτι όταν νιώθω τόση αδυναμία γύρω μου. Τόσα θέματα που πρέπει να ξεπεραστούν, πόσα ακόμη αδιέξοδα πια..
Αδυναμια να εχεις το θαρρος να ζητησεις βοηθεια; Ετσι το αντιλαμβανομαι εγω.
ReplyDeleteΕιναι σαν να ποναει σε καποιον ενα δοντι κι απο εγωισμο, τεμπελια ή οποια αλλη δικαιολογια, να το αφηνει να φτασει στο απροχωρητο πριν επισκεφτει εναν οδοντιατρο.
Γνωριζεις την αποψη μου νομιζω. Ειμαι υπερ της ψυχαναλυσης. Και περισσοτερο την μονιμης. Χωρις να υπαρχει προβλημα. Με πολυ προσοχη στην επιλογη του θεραπευτει και φιλτραρισμα των πληροφοριων που δεχομαστε.
Εκτος αν αναφερεσαι μονο στις ομαδικες θεραπειες και οχι στις προσωπικες συνεδριες. Σε ομαδα δυσκολα μπαινω. Περσι ξεκινησα δοκιμαστηκα σε μια ομαδα, οπως γνωριζεις. Στην αρχη περνουσα αναλαφρα στις συναντησεις αλλα μου ηταν και λιγακι αδιαφορη. Με τον καιρο ομως ηταν εντυπωσιακο να παρατηρω πως υφαναμε το δικο μας ξεχωριστο υφαντο 6 τοσο διαφορετικες γυναικες :) Ετυχε να επενδυσουμε πολυ συναισθηματικα και αυτο απορροφηθηκε πολυ καλα. Παρολα αυτα, ειμαι λιγακι επιφυλακτικη οταν ακουω για ομαδες. Ισως να εχω στο μυαλο μου οτι ειναι λιγακι δυσκολο να "δεσουν" πολλοι ανθρωποι μαζι.
Πολλα σου εγραψα ε; :)
Καλη εβδομαδα!
γεια σου dee dee
Deleteβλεπω πολυ μελαγχολια γυρω μου και θεματα που γινονται χρονια
ειμαι κι εγω υπερ της ψυχοθεραπειας αλλα ειμαι και υπερ του δυνατου ''εγω'' η χρόνια ψυχοθεραπεια που αναφερεις δεν ξερω κατα ποσο δηλωνει δυνατο εγω, καποια στιγμη δεν πρεπει το συγκεκριμενο προβλημα να ξεπεραστει;
για τις ομαδες ξερεις την αποψη μου, κανω ευκολα δεσμους αλλα με ατομα που νιωθω οτι εχω εστω ενα κοινο περισσοτερο σε προσωπικο επιπεδο, ομαδικη συμπεριφορα δεν ειχα ποτε μου αλλα δεν θα ελεγα οχι σε μια δυο τρεις δοκιμες αν το ειχα αναγκη κι αν εβλεπα οτι με βοηθαει..
ομως παραμενω στην αρχικη μου αποψη, αν πηγαινεις συχνα στον οδοντιατρο γιατι πονουν τα δοντια σου, κατι δεν παει καλα ετσι δεν ειναι; δεν μοιαζει με χρονια αρρωστεια; καπως ετσι βλεπω τα θεματα που δεν ξεπερνιουνται..
αυτο που εχω κατα νου δεν εχει να κανει με εμενα, εχει να κανει με κατι που ειδα στο περιβαλλον οποτε απο κοντα η κουβεντα θα ηταν πιο ενδιαφερουσα :) αδυνατω να εξηγησω με το γραπτο τροπο
εσυ δεν γραφεις ποτε πολλα
φιλια
Καλό μήνα εύχομαι και να είναι δυναμικός σε όλα τα επίπεδα!
ReplyDeleteΔεν πιστεύω στη ψυχανάλυση, νομίζω πως μόνοι μπορούμε να βγάλουμε άκρη, απλά θέλει "κότσια", επιμονή και υπομονή και να καταλάβουμε πως είμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας και στο χέρι μας, είναι να πάρουμε τη ζωή μας, στα χέρια μας!
ΑΦιλάκια με όλη μου την αγάπη! :)
γεια σου μαγισσουλα μου
Deleteλυπαμαι μα θα διαφωνησω καθετα, οπως ειπε κι η dee dee στο σχολιο της οταν ποναει το δοντι σου δεν το γιατρευεις μονος..
εγω σενοχωριεμαι με την μεγαλη στροφη προς την ψυχαναλυση για τον λογο των προβληματων που ωθουν εκει τους ανθρωπους..
θα ηθελα να μπορουμε να ξεπερναμε πιο ευκολα καταστασεις αλλα βλεπω οτι ειμαστε πολλοι ευαισθητοι και λεπτοι και κατ αυτη την εννοια αδυναμοι
σαφως κ ειμαστε υπευθυνοι για τη ζωη μας, και σαφως ολοι μας εχουμε ''κοτσια'' ευτυχως
φιλια
Κατ' αρχάς, μου άρεσαν πολύ τα χρώματα και το φως στη φωτογραφία της ανάρτησής σου. :-)
ReplyDeleteΤο ότι οι ψυχολόγοι κάνουν χρυσές δουλειές, μην το δένεις και κόμπο. Φαίνεται λογικό, μα σκοντάφτει στις συνθήκες.
Ως προς την ψυχολογική υποστήριξη, γενικά, παρέχεται σε περιόδους κρίσης - δε στοχεύει, φυσικά, να γίνει μόνιμο δεκανίκι. Η υποστήριξη δε δηλώνει πως θα αλλάξει σε κάτι το άτομο προς το λειτουργικότερο. Απλά θα το βοηθήσει να μην πνιγεί από μια δυσκολία, θα το κρατήσει, σαν σωσίβιο, στην επιφάνεια. Και βέβαια δεν έχει μακροπρόθεσμα οφέλη.
Το να ζητάει κανείς βοήθεια όταν αισθάνεται ότι την χρειάζεται, είναι πολύ προσαρμοστική, λογική στάση αυτοσυντήρησης. Μπορεί κανείς να ζητήσει βοήθεια για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στην πορεία να προκύψουν και άλλα θέματα, που στο πλαίσιο κάποιων ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων θα τύχουν επεξεργασίας, επίσης. Γι' αυτό μπορεί μια ψυχοθεραπεία να κρατήσει πολύ - δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε γίνεται πρόοδος. Υπάρχουν, όμως, σχολές ψυχοθεραπείας (στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η ψυχανάλυση, που ανέφερε η Dee Dee παραπάνω) που προϋποθέτουν χρόνια δουλειάς. Κι αυτό γιατί δεν αφορούν στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων θεμάτων, στο εδώ και τώρα, αλλά στην αναδόμηση της προσωπικότητας του ατόμου, έργο δύσκολο και χρονοβόρο.
Σε αρκετές περιπτώσεις, οι ψυχοθεραπείες έχουν να κάνουν με απόπειρες αυτογνωσίας και όχι με αδιέξοδα των ανθρώπων. Και υποπτεύομαι πως έχουν γίνει και λίγο της μόδας ... Θα σου πουν αρκετοί ότι θέλουν να ζήσουν την εμπειρία (η οποία είναι ομολογουμένως γοητευτική, για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης).
Σίγουρα ξεχνάω και άλλα που ήθελα να γράψω, αλλά φοβάμαι μη μου κόψει ο blogger το σχόλιο.
Καλή συνέχεια. :-)
η υποστηριξη παρεχεται σε περιοδους κρισης, καποιοι περνουν κριση πχ απο τα 25 τους ή τα 19 τους, μιλαμε για κριση σε προσωπικο επιπεδο.. πιστευω και στα δυο, το ατομο αλλαζει σιγα σιγα προς το λειτουργικοτερο και ισως με αυτη τη συνθηκη δεν πνιγεται στις δυσκολιες.. φοβαμαι πως ειναι πολλες.. πως η μια γεννα την αλλη ή πως τα ανθρωπινα αδιεξοδα πολλες φορες μπορουν να ειναι μικρα και πολλα..
Deleteδιαφωνω και πιστευω οτι τα οφελη ειναι μακρυπροθεσμα, αλοιμονο αλλιως..
ναι! ειναι και ετσι και αλλιως, διαφορετικος ο σκοπος του καθε ψυχοθεραπευομενου, οπως και διαφορετικος ο τροπος προσεγγισης του καθε ψυχοθεραπευτη..
δυσκολη η κουβεντα μεσα απο τα γραπτα
σ ευχαριστω για την αναλυση στο σχολιο σου
καλημερα σου
:)