Αν το καλοσκεφτώ, όλο μου το βιός το καλοκαιρινό, είναι μια μικρή λεκάνη φρεσκοπλυμμένα μακώ. Μια μπαλίτσα ρούχα που στάζουν νερό. Δυό σκοινάκια γεμάτα βαμβακερά, πιασμένα με ξύλινα μανταλάκια.
Ο ήλιος, τα σύννεφα, είναι όλα δανεικά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
No comments:
Post a Comment