Friday, February 01, 2019

καμέλια





Ήταν γύρω στα τέλη του καλοκαιριού,  όταν την είδαν κι ενθουσιάστηκαν.  Ήταν φυτεμένη σε μια μικρή γλάστρα,  με καταπράσινα γυαλιστερά φύλλα και γεμάτη με μπουμπούκια.  Την θέλουμε,  είπαν και οι δυό με μια φωνή,  να μας τη βάλετε παρακαλούμε πολύ σε μια μεγάλη σακούλα.
Οι οδηγίες που πήραν κατά την πληρωμή,  δεν ευνοούνταν από τις δεδομένες τους συνθήκες.  Κατ'  αρχήν,  το φυτό είχε όνομα και λεγόταν καμέλια.  Η καμέλια λοιπόν ήθελε περιβάλλον σκιερό,  και το δικό τους το μπαλκόνι λουζόταν από το πρωί ως το βράδυ στον ήλιο.  Ήθελε περιβάλλον ψυχρό κι αυτοί,  ολόκληρο το καλοκαίρι μα και αρκετές μέρες πριν και μετά,  έσκαγαν από τη ζέστη.  Προβληματίστηκαν μα δεν βρήκαν το θάρρος να την αφήσουν.  Άς την πάρουμε και βλέπουμε είπαν στην πωλήτρια και την κουβάλησαν μερικά μέτρα ως το σπίτι τους.  Βρήκαν το πιο σκιερό σημείο του μπαλκονιού,  κι εκεί την τοποθέτησαν.
Εν τω μεταξύ,  κάθε πρωί την κοιτούσαν.  Λαχταρούσαν να ανοίξουν εκείνα τα μπιρμπιλιαστά,  φουσκωτά,  ολοστρόγγυλα ανθάκια της.  Μάταια.  Χαιρόντουσαν το μπαλκόνι τους με κάθε τρόπο,  μα η καμέλια έμοιαζε να βρίσκεται σε αμηχανία,  έμοιαζε παγωμένη,  σαν να είχε έρθει σε περιβάλλον άγνωστο και περίμενε δεν ξέρω τι για να χαμογελάσει.
Το καλοκαίρι πέρασε,  ήρθε το φθινόπωρο και μια μέρα,  το ζευγάρι μας μάλωσε,  συχνά πυκνά βέβαια μάλωναν,  μα τούτη τη φορά ήταν τόσο πολύ,  που το αγόρι έβαλε τα ρούχα του σε μια βαλίτσα και έφυγε.  Την άλλη μέρα,  μια μεταφορική εταιρεία,  ήρθε και πήρε κάποια έπιπλα.
Το κορίτσι,  έμεινε μονάχο του στο σπίτι,  και μονάχο του χάζευε πια την καμέλια,  που τώρα πια έβγαζε μικρά,  πράσινα φυλλαράκια.
Ήρθε ο χειμώνας βαρύς.  Στις παγωνιές,  το κορίτσι λυπήθηκε την καμέλια,  την πήρε μέσα στο σπίτι,  άρχισε να κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο μαζί της.  Οι κρύες,  σκοτεινές,  μελαγχολικές μέρες,  κράτησαν πολύ.  Όμως όταν κάποια στιγμή,  η θερμοκρασία ανέβηκε,  ο ήλιος ανέτελε λαμπερός,  το κορίτσι πήρε το φυτό και βγήκαν μαζί έξω για να λιαστούν.  Και τότε το είδε..
Ένα πανέμορφο,  ολοστρόγγυλο,  φουσκωτό,  μοναδικό μπουμπούκι.  Τόσο καιρό μετά,  τί χαρά!

''Έλα μια βόλτα από το σπίτι,  θέλω να τη δεις,  η καμέλια μας άνθισε'',  του έγραψε!!!

7 comments:

  1. Το αγόρι και το κορίτσι μπορεί να μάλωσαν, αλλά είχαν αγάπη. και μεταξύ τους και προς το λουλούδι. Μάλλον αυτή η αγάπη την έπεισε την καμέλια. Έχει το κόκκινο του βαθιού χαμόγελου.

    Καλό μήνα, :-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν ξέρω τί την έπεισε την καμέλια, Διονύση, ίσως η ζεστασιά του κοριτσίστικου δωμάτιου, ίσως η αγάπη που ένιωσε ότι υπήρχε στο ζευγάρι ίσως και να της έλειψε η παρουσία του αγοριού, πάντως έχει ένα και μοναδικό μπουμπούκι, που το περιμένω να ανοίξει και να το φωτογραφίσω πως και πως! Ήταν μια πραγματική έκπληξη.
      Κι ένα κυκλάμινο φέτος με αγάπησε πολύ, τα αγαπώ αλλά συνήθως δεν ξέρω τί να κάνω για να μην μου πεθάνουν :) οπότε καταλαβαίνεις και την έκπληξη και τη χαρά!

      Καλό μήνα, καλό σαββατοκύριακο :-)))

      Delete
  2. Να λοιπόν που τα φυτά έχουν ζωή. Τα επηρεάζουν τα πάντα γύρω τους Στέλλα. Και ειδικά τα συναισθήματα των ανθρώπων και η ατμόσφαιρα που ζούν.
    Πρόσεξε τη δύναμη του συμβολισμού που περιγράφεις. Η Αναγέννηση του φυτού έδωσε το έναυσμα στο κορίτσι να γκρεμίσει κάθε αναστολή, κάθε "εγώ" και να καλέσει τον παλιό της σύντροφο πίσω. Σε μια νέα αρχή. Σε ένα καινούργιο ξεκίνημα.
    Όπως το σηματοδότησε το φυτό.
    Καλό μήνα Στέλλα μου. Πολύ όμορφο και αυτό.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να κάτι τέτοια σχόλια δίνουν πόντους σε κείμενα σαν κι αυτο!
      Γιάννη μου πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει μια νέα αρχή, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο την επιτυγχάνουμε.
      Είναι το ωραιότερο άνθος αυτό της καμέλιας, νομίζω λέγεται διπλή καμέλια αν δεν κάνω λάθος.
      Καλό μήνα και σε σένα φιλαράκι μου καλό

      Delete
  3. Περασα ν αφησω ευχες για εναν ομορφο μηνα 🌹Πανεμορφο το κειμενο σου οπως και η καμελια!!!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιάννη καλό μήνα και σε σένα, καλό σαββατοκύριακο !!! Σ΄ ευχαριστώ πολύ!

      Delete
  4. Jim Capaldi - The Game of Love
    https://www.youtube.com/watch?v=VjyXr-L9UvY

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...