Friday, April 19, 2019

το κουμπάκι





Σε αντίθεση με την εποχή των χριστουγέννων όπου δυό μήνες πριν πατάμε το κουμπάκι της χαράς,  τούτες οι μέρες είχαν και έχουν πάντα μια θλίψη ανεξήγητη,  παρ'  όλη την αναγέννηση της φύσης λόγω άνοιξης,  το μεγάλωμα της μέρας,  τον ήλιο,  τις βόλτες.
Θλίψη και ανεξήγητη ησυχία,  και μια αίσθηση πως κάτι έρχεται όχι τόσο ευχάριστο ή δυσάρεστο,  όσο άγνωστο,  διαφορετικό.
Ένας φίλος,  είπε,  πως για να πατήσεις το κουμπάκι της χαράς πρέπει πρώτα να το βρεις.
Εγώ πάλι,  θα ήθελα να ήμουν ένα γατί,  και να τεντώνομαι νωχελικά στην αυλή κάποιου εξοχικού σπιτιού.
Χωρίς δεύτερες σκέψεις.  Χωρίς ενοχλητικές σκέψεις.

33 comments:

  1. Νομίζω πως αυτό το διαφορετικό έχει περάσει απ' τη ζωή μας.
    Είναι η θλίψη για την απώλεια μια παιδικής ηλικίας όπου το Πάσχα ήταν τα καινούργια παπούτσια, τα κόκκινα αυγά, ο επιτάφιος, οι πασχαλιές και οι βιολέτες.
    Στην πορεία η έννοια της Μεγάλης Εβδομάδας αποκτά άλλη βαρύτητα. Το διαφορετικό είναι η περισυλλογή, η εσωτερική αναζήτηση, το κατανυκτικό ύφος που φέρνει μια γλυκιά μελαγχολία. Είναι η πορεία αυτογνωσίας, η ανθρώπινη πλάνη για ένα συναίσθημα όπου κανένα μαγικό κουμπί δεν θα άλλαζε την κατάσταση.
    Και αναρωτιόμαστε γιατί, όταν από μόνοι μας έχουμε αφαιρέσει το κουμπάκι της αισιοδοξίας κυνηγώντας τα εφήμερα που μας σημαδεύουν.
    Με τις γάτες δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις. Απλά δεν μπλέκουμε η μια στα πόδια της άλλης.
    (δεν ξέρω τι άλλο να γράψω)
    Φιλιά πολλά καλό ξημέρωμα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γλυκιά μου Αννίκα
      Ίσως τα όνειρα που συντρόφευαν τη χθεσινή μου νύχτα να μην ήταν καθόλου τυχαία.
      Ακριβώς έτσι!
      Ήμουν μικρή και στο χωριό κάναμε Πάσχα μαζεμένοι όλοι. Κυρίως θυμάμαι την εποχή που είμασταν όλα μαζί τα ξαδέρφια. Οι γονείς ήταν όλοι νέοι, και ετοίμαζαν όλα τα καλά για μας. Μοναδική μου έννοια αν το βράδυ της ανάστασης θα κρυώσω με το καινούργιο κι αδοκίμαστο κόκκινο, κοντομάνικο μπλουζάκι. Να μαζέψουμε λουλούδάκια μωβ από τις πασχαλιές του κήπου και να τα κάνουμε γιρλάντες για τον επιτάφιο.
      Βέβαια, πρέπει να πω πως τότε δεν με ενθουσίαζαν ούτε ο απρίλης ούτε η άνοιξη ούτε το πάσχα, απλά τα θεωρούσα δεδομένα.
      Αντιθέτως τα χριστούγεννα τα περίμενα μέσα από την καρδιά μου λαχταρώντας τα, από το καλοκαίρι ακόμη.
      Ναι, τώρα τη Μεγάλη Βδομάδα τη νιώθω κάθε χρόνο και πιό βαριά.
      Η αυτογνωσία που αναφέρεις, πως δεν υπάρχει μαγικό κουμπί.
      Ό,τι βλέπουμε αυτό είναι.
      Κι αυτό που φοβόμαστε επίσης υπάρχει. Άλλοτε βγαίνει στην επιφάνεια κι άλλοτε όχι.

      Αχ τις γάτες, από μακριά αλλά τις λατρεύω.
      Αλήθεια δεν τις αγαπάς;
      Ποιό ζωάκι σου αρέσει;

      Εμείς έχουμε στο σπίτι μας, το πιο γλυκό, το πιο τρυφερό, το πιο όμορφο σκυλάκι του κόσμου, ένα γκ'ολντεν ρετριβερ, μοιάζει πολύ με λαμπραντόρ αλλά έχει πιο πλούσια και φουντωτή ουρά. Από τα πιο καλοκάγαθα πλάσματα.

      υ.γ.
      Επίσης χθες το βράδυ είδα στο όνειρο πως ήθελα πολύ να ξεκινήσω ένα κέντημα όπως παλιά, νομίζω πως πρέπει να το κάνω, μάλλον το θέλω περισσότερο από όσο υπολόγιζα :)))

      Φιλιά
      καλό σαββατοκύριακο :-)))

      Delete
    2. Εις απάντησή σας....όχι καλέ, το κάνω πολύ επίσημο, προτιμώ το καλή μου Στέλλα!
      Σε όλη μου τη ζωή μεγάλωσα με τρία σκυλιά(όχι ταυτόχρονα) Τον Ταρζάν,Τον Πάντσο, και πρόσφατα τον Ραμπίτο. Τα λάτρευα, όπως αγαπώ και όλα τα ζώα μιας και μέχρι τα είκοσι έμενα στο χωριό. Με τις γάτες έχω ένα θέμα. παιχνιδιάρες, χαδιάρες αλλάαα να με συμπαθά η αφεντιά τους δεν γίνονται φίλοι. Έχουν λερώσει άπειρες φορές τα παρτέρια μου και έχουν γεμίσει με τρίχες την μπουγάδα με τα ασπρόρουχα (στο χωριό)
      Οπότε κρατάμε μια απόσταση ασφαλείας η μια απο την άλλη. Μπορεί να βάζω νερό στο πιατάκι τους ή φαγητό αλλά μέχρι εκεί. Ο σκύλος είναι άααλλο πράγμα. Έκλαψα πολύ όταν χάσαμε( σε βαθιά γεράματα) τον Ραμπίτο ο οποίος μόνο δεν μίλαγε.
      Αυτά περί γάτων και σκύλων. Όσο για το όνειρο ναι να ξεκινήσεις λέω, καλό κάνει το μέτρημα.
      Φιλιά καλό Σαββατοκύριακο!

      Delete
    3. Αχαχα βρήκες άνθρωπο για επισημότητες :-))))
      Τρία σκυλιά, τί ωραία!!!
      Παλιότερα είχε μια φίλη μας την Λιούμπα ένα Κανίς, τότε αυτά κυκλοφορούσαν πολύ.
      Και μου φαινόταν όνειρο να έχω δικό μου σκυλί, το θεωρούσα πάρα πολύ δύσκολο με δεμομένο ότι εγώ ακόμη και σήμερα δεν μπορώ να βάλω σε τάξη ούτε τον εαυτό μου.
      Τελικά το 2012, ακριβώς μια μέρα μετά την πρωτοχρονιά, ξυπνάει ο γιός μου και μου λέει, εγώ έχω σκοπό να πάρω σκυλί, δεν ξέρω τι σκέφτεσαι αλλά αν θέλεις πάμε μαζί.
      Πήγαμε μαζί, ο γιός κοιτούσε ένα κόκερ, εγώ λάτρεψα τα τρια μικρά γκολτενάκια(ιδέα δεν είχα τί ήταν τι).
      Για κάποιο λόγο πήραμε το μοναδικό θηλυκό κι έτσι αποκτήσαμε την Μπόνυ, που έγινε κομμάτι της οικογένειας.
      Λένε πως δεν πρέπει να αγοράζουμε από μαγαζιά σκυλιά, τότε δεν το ήξερα, αλλά κι αυτό το σκυλάκι νιώθω πως κάποιος έπρεπε να το πάρει μέσα από εκείνο το ''κλουβί''.

      Πω πω, μεγάλη κουβέντα κουβέντα κάναμε Αννίκα μου
      σε φιλώ
      καλό απόγευμα (εδώ βρέχει)
      :-)))

      Delete
  2. Ωραίες εικόνες μας ζωντανεύεις με τις αναμνήσεις σου.Πόσα απ'ολα αυτά που γράφεις ήταν "δεδομένα" για τους περισσότερους που διαβάζουμε όλα αυτά που αναφέρεις.
    Και φτάνουμε στο σήμερα κάπου κοντά στα 50 και υπάρχουν τόσες απουσίες ανθρώπων που μας μεγάλωσαν με τόση αγάπη και ενδιαφέρον.
    Από διαφορετική οπτική γωνία βλέπουμε τις γιορτές πλέον.Υπάρχει αυτή η καρέκλα που είναι πάντα στην ίδια θέση ,άδεια πλέον.Απο το 1997.Που έφυγε απο την ζωή ο πατέρας μου.
    Που τότε δεν μπορούσα να το πιστέψω,αλλά τώρα λείπει περισσότερο.
    Εγώ λατρεύω τις γάτες περισσότερο.Αλλά και τα σκυλάκια.Πάντα στο σπίτι είχαμε γάτα.Μια φίλη της μητέρας μου είχε γκόλντεν ριτρίβερ.Είναι πάρα πολύ καλά σκυλάκια.Δεν είναι τυχαίο ότι τα έχουν για να οδηγούν τυφλούς.Αλλά και στην διώξη ναρκωτικών.Εχουν απίστευτη αντίληψη.
    https://www.youtube.com/watch?v=GNEcQS4tXgQ


    ReplyDelete
    Replies
    1. Από το 1997! Τί κρίμα!
      Μου θύμισες ένα φίλο που είχε χάσει τον πατέρα του εκείνη τη χρονιά, πόσο συγκλονιστικό γεγονός μου είχε φανεί. Έτσι ξαφνικά, από την μία μέρα στην άλλη. Και τότε, αναρωτιόμουν πόσο δύσκολα θα ένιωθε εκείνος ο φίλος μου, που όμως ποτέ δεν το έδειξε. Άσχημο να μην μπορείς να εκφραστείς. Να βάζεις μπροστά ένα πρόσωπο σκληρό.

      Ναι, είναι αυτό που λες, διαφορετική η οπτική γωνία.
      Όμως αν γυρίσω λίγο πίσω, όταν συνέβει αυτό το ίδιο στους γονείς μας, δεν έδειχναν τόσο διαφορετικά τα πράγματα. Δλδ εγώ δεν κατάλαβα αυτή τη διαφορετική ματιά από την πλευρά των γονιών μας όταν έλειψαν τα δικά τους αγαπημένα πρόσωπα.
      Ίσως οι γονείς μας να υπήρξαν πιο δυναμικοί χαρακτήρες.
      Ίσως να ήταν και άλλες οι εποχές.
      Μπορεί και τα πραγματική θλίψη μας να ξεκινάει από αλλού και να μην βρίσκει τον τρόπο να καλυφθεί.
      Ναι τα γκόλντεν είναι όπως τα περιγράφεις! Υπέροχα σκυλιά.

      Αυτό το τραγούδι είναι από την ταινία ''τα καλύτερα μας χρόνια'' ε; με τον Ρέντφορντ και την Στρέιζαντ.
      Αυτό ισχύει! Ήταν πραγματικά τα καλύτερα κι ας μην το καταλαβαίναμε :-)))

      Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως χρειάζεται να πάμε να ανοίξουμε ξανά το σπίτι στο χωριό! (η αλήθεια είναι πως δεν την έχω ακόμη την δύναμη, να μια διαφορά με τους γονείς μου ακόμη)

      Θέλω να σκεφτώ ένα τραγούδι για σένα
      Αυτό το βίντεο το έχω ακούσει πολλές φορές τελευταία

      https://www.youtube.com/watch?v=WSrzil0lePg

      Delete
    2. Σ'ευχαριστώ για το τραγούδι.Είναι από τις αγαπημένες μου η Loreena Mc Kennitt.Όπως και η Lisa Gerrard.Εάν θέλεις άκουσε αυτό : https://www.youtube.com/watch?v=NkQt5pUa2K0
      Δυνάμωσε το και λίγο.Μεγάλωσε την είκονα και μπορείς να βλέπεις και να ακούς την μουσική.Σε ταξιδεύει...
      Γιατί η μουσική μπορεί να μας κάνει μερικές φορές τόσο καλό οσο δεν μπορούμε να φανταστούμε.

      Delete
    3. Πριν λίγα χρόνια, άκουγα πάρα πολύ youtube, ιδιαίτερα την εποχή που ανταλλάσαμε μουσικές στο facebook. Από Κραουνάκη, Μαχαιρίτσα, Πορτοκάλογλου, Μάλαμα, Περίδη, είχα αγαπήσει πάρα πολλά τραγούδια και πραγματικά ήταν μια μεγάλη εκτόνωση.
      Μετά, για κάποια άλλα χρόνια το ξέχασα το youtube.
      Αλλά βλέπω ότι ξαναεπιστρέφω τώρα.
      Και μάλιστα μου αρέσουν πολύ οι μουσικές προτάσεις φίλων. Σπάνια να μην μου αρέσει καθόλου το μουσικό είδος κι αυτό συνήθως είναι η μοντέρνα ηλεκτρονική μουσική με εκείνο το μονότονο απόκοσμο ήχο, αυτή τη μουσική δεν την αντέχω.
      Ωραία και η Lisa Gerrard.
      Σ ευχαριστώ για το πέρασμα, λειτουργεί καταλυτικά :-)))

      Delete
    4. Επειδή μου αρέσει να μοιράζομαι ότι μου κάνει εντύπωση και ότι αξίζει,σου στέλνω αυτό για το απόγευμα της Κυριακής. https://www.youtube.com/watch?v=ZdVV0wqh9-I
      (Με όχι και τόσο καλή διάθεση σήμερα).

      Delete
    5. Εντάξει, συμβαίνει! Άλλες φορές είμαστε έτσι κι άλλες αλλιώς. Εδώ στη Θεσσαλονίκη σήμερα έχει έναν όμορφο ήλιο, η αγορά ήταν ανοιχτή, είχε κίνηση και η βόλτα στην παραλία και στο κέντρο για λίγο εμένα μου έκανε καλό.

      Βρήκα αυτό, αγαπημένο από παλιά μήπως και σου αλλάξει προς το καλύτερο τη διάθεση. Όμως κρύβει κι αυτό μια γλυκιά μελαγχολία.
      https://www.youtube.com/watch?v=gw9fKuymA0I&t=33s
      καλησπέρα Μάριε

      Delete
    6. Εχω το soundtrack 2046.Μου αρέσει ο συγκεκριμένος συνθέτης. Σήμερα ανακάλυψα έναν σταθμό (webradio)που εχει υπέροχες επιλογές.
      https://www.e-radio.gr/AK-Radio-Internet-Radio-i1975/live

      Delete
    7. Ήταν και η ταινία μαγευτική. Ήταν και η εποχή τότε που τα βλέπαμε και τα ακούγαμε αυτά διαφορετική.
      Προσπαθώ να βρω το live αυτού του ραδιοφώνου, με δυσκολεύει είναι η αλήθεια.

      Έχω πετάξει άπειρα cd και μουσικά και κινηματογραφικά, λόγω έλλειψης χώρου αλλά κυρίως επειδή δεν τα βλέπει πια και δεν τα ακούει κανείς :-)

      Delete
  3. Όμορφες εικόνες
    Φιλάκια ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ευχαριστώ
      καλό απόγευμα :-)))

      Delete
  4. Στέλλα μου,
    ναι, αυτές οι μέρες έχουν κάτι παράξενο ίσως και αντιφατικό πάνω τους. Η αναγεννημένη φύση κουμπώνει με μια διάχυτη μελαγχολία. Μα αυτό είναι και το νόημα της Μεγάλης Βδομάδας. Μια πορεία στην αυτογνωσία, στη θλίψη, στο μαρτύριο, στο Γολγοθά. Μια κορύφωση, που κρύβει μέσα της μυριάδες συμβολισμούς. Και όλα τούτα στη φύση που σε μαγεύει. Για να τονίζει αυτήν την αντίφαση.
    Και στέκει εκεί στην κορύφωση η Ανάσταση. Αυτή κι αν κουβαλάει συμβολισμούς. Ένταση συναισθηματική.
    Και είναι και η Μεγάλη Παρασκευή. Ίσως η μέρα με την μεγαλύτερη συναισθηματική βαρύτητα. Βλέπεις είναι η ημέρα των νεκρών μας. Όπου όλοι γινόμαστε μια αγκαλιά για να θρηνήσουμε την απώλεια. Έτσι τουλάχιστον οφείλουμε να το βιώνουμε.
    Ξεκινάει λοιπόν η περίοδος αυτή και εύχομαι ολόψυχα να την περάσεις υπέροχα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιάννη μου πάντα με εκπλήσει η ωριμότητα σου και θαυμάζω τον τρόπο που λες τα πράγματα, καθαρά και με το όνομα τους!
      Δεν κρύβεσαι πίσω από μασημένα λόγια.
      Ευθύς, τρυφερός άνθρωπος, σπουδαίος συνδιασμός.
      Όπως τα λες έτσι ακριβώς το αισθανόμαστε τα τελευταία χρόνια.
      Ξέρεις, δεν το αντέχουμε όλοι αυτό, αλλά είναι η αλήθεια και κάποια στιγμή πρέπει να την αποδεχτούμε.

      Πώς γίνεται να είναι έτσι όπως την περιγράφεις μια περίοδος και να περάσει κάποιος υπέροχα πες μου όμως.

      Αλλά μη νομίζεις, όλοι κάπως στο τέλος βολευόμαστε, ίσως όχι μέσα σ αυτό που θέλουμε αλλά σε κατι που μας βρίσκεται λίγο πιο εύκολα.
      Γιατί αυτό που θέλουμε έχει κόπο πολύ :-)

      Είδες; από αλλού το ξεκίνησα και αλλού το πήγα.

      Εύχομαι εσύ να περάσεις υπέροχα που το νιώθεις έτσι, φιλιά!

      Delete
  5. Χμ.. Και τι γίνεται όταν όλη η χρονιά γίνεται μεγάλη βδομάδα και στο τέλος ξεχνάει κι η ανάσταση την επίσκεψή της;

    Εντάξει, αστειάκια. Νομίζω πως άσχετα με το βαθμό θρησκευτικότητας και πίστης, η Μεγάλη Εβδομάδα εγγράφεται στο υποσυνείδητο των ανθρώπων με διάθεση θλίψης, με κάποια εσωτερίκευση που δεν έχουν οι γιορτές των Χριστουγέννων. Οι λόγοι είναι ευνόητοι, ε; Αλλά, σκέφτομαι, κι όμως: καλό είναι που υπάρχει αυτό. Την ανάγκη αυτής της εσωτερίκευσης, της περισυλλογής, την έχουμε.

    Φιλιά, Στέλλα.

    ΥΓ. Τόσην ώρα που γράφω ο γάτος μου αγοράζει έναν αγρό..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Προσωπικά δεν έχω διάθεση θρησκευτικότητας κι ας απογοητεύσω κάποιους. Δεν μου βγαίνει το θρησκευτικό. Την ατμόσφαιρα όμως την πιάνω. Πάσχα με χριστούγεννα δυό τσιγάρα δρόμος μα τα χριστούγεννα είναι χαράς γιορτή που τα τελευταία χρόνια ξεκινάει όλο και νωρίτερα.
      όσο και να μου πουν πως αυτό γίνεται για να δουλέψουν τα μαγαζιά, η αγορά κλπ, η χαρά είναι χαρά.
      Θα μου πεις για αυτόν που δεν έχει λεφτά είναι χαρά; όχι δεν είναι αλλά δεν το εξετάζω ως εκεί.
      Το πάσχα, δεν είναι γιορτή χαράς.
      Δεν είναι καν γιορτή, είναι θρησκευτική κατάνυξη.
      Κι αυτό ίσως το αισθάνονται οι πιστοί περισσότερο.
      Εμείς κρατάμε την όποια ατμόσφαιρα, που ναι έχει μια θλίψη.

      Εντάξει, τίποτα δεν είναι κακό.
      Αλλά προτιμώ τα πιο χαρούμενα πράγματα συγχωρέστε με.

      Και τους γάτους προτιμώ και μπράβο που αγοράζει αγρό, εγώ πάλι κάνω όνειρα για το σπίτι στο χωριό αλλά δεν έχει ούτε ρεύμα ούτε νερό.
      Όπως βλέπεις όλες οι πόρτες κλειστές και πολύ βαριές για να τις ανοίξει κάποιος.
      :)))
      σεντόνι φιλοσόφισα πάλι χαχαχα
      φιλιάααα

      τί ωραία η παρουσία σας εδώ!!!!!!!!!!

      Delete
  6. Έχεις παρατηρήσει Στέλλα μου πόσο συχνά βρέχει τη Μεγάλη Πέμπτη; (Για να δούμε φέτος!)
    Λες και η φύση "κλαίει" γιατί συμπονά και κατανοεί τον πιστό!
    Η σχέση μου, με τις θρησκευτικές γιορτές, δεν είναι και τόσο καλή, ειδικά όταν συνοδεύεται με την σφαγή τόσων ζώων. Εξ άλλου, το Πάσχα με φέρνει σε αμηχανία χρόνια τώρα, αλλά αυτό δεν θα πει πως δεν δεν θα ευχηθώ καλό Πάσχα σε όσους ξέρω πως γι αυτούς κάτι σημαίνει!

    ΑΦιλάκια γλυκά και σε αναμονή!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Θα έλεγα πως συνήθως βρέχει Μεγάλη Παρασκευή!
      Για να δούμε φέτος ;)
      Δεν μπορώ να πω πως δεν λυπάμαι τα ζώα, ιδιαιτέρως κάποια αρνάκια που πέρασαν από την αυλή του σπιτιού μας και κατέληξαν στο πιάτο μας, πραγματικά τόσο σκληρό, έκλαψα τότε, φώναξα αλλά νηστική δεν έμεινα :(
      Ωστόσο μέχρι εκεί δεν φτάνει η ευαισθησία μου να σκεφτώ τις σφαγές για το πάσχα, με δεδομένο ότι πάντα τρώμε το κρέας παρ όλο που εγώ δεν το πολυσυμπαθώ.
      Την αμηχανία σου την καταλαβαίνω, θα έλεγα πως εγώ έχω παλέψει για χρόνια να βρω τα κουμπιά του.

      Αυτό που λες Στεφανία μου, είναι μεγάλη και σπουδαία κουβέντα. Νομίζω πως αφορά πολλά πράγματα. Νιώθω πολλές φορές πως σε κανέναν δεν μπορώ να πω ''τι είναι αυτά που πιστεύεις'', όταν για αυτούς βλέπω ότι κάτι σημαίνει και κυρίως κάπου τους βοηθάει :)

      Φιλιά πολλά
      Καλή Μεγαλοβδομάδα όπως την θέλει ο καθένας μας

      Delete
  7. Πέρασα ν αφησω τις ευχες μου.
    🌹🌹Πασχαλινές δέξου ευχές από την καρδιά βγαλμένες,όλες οι μέρες της ζωής σου να είναι Αναστημένες. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!🌸🌸

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλό πάσχα Γιάννη μου
      καλή ανάσταση,
      με υγεία, με αγάπη!

      Delete
  8. Όπως ο συνονόματος συνάδελφος, χτύπησα την πόρτα να ευχηθώ Καλό Πάσχα. Καλή αντάμωση με γλυκές αναμνήσεις και αγαπημένα άτομα του παρελθόντος. Με διάθεση δημιουργίας νέων αναμνήσεων.
    Καλή Ανάσταση, Τζοάννα

    ReplyDelete
  9. Καλημέρα Τζοάννα
    Καλό Πάσχα
    Καλή Ανάσταση

    ReplyDelete
  10. Αυτές οι δεύτερες σκέψεις, οι ενοχλητικές σκέψεις μας κάνουν και χάνουμε το κουμπάκι. Πάω να το βρω!
    Αλλά θα ευχηθώ πρώτα καλό Πάσχα. Εύχομαι η Ανάσταση του Κυρίου να σου φέρει κάθε καλό Στέλλα μου
    Τα φιλιά μου και ευχές να περάσεις υπέροχα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άννα μου
      Εύχομαι να το βρεις και να το κρατήσεις :)))

      Μια όμορφη πασχαλιά να έχεις!
      Καλή ανάσταση :)))

      Delete
  11. Δυστυχώς δεν είμαστε γατιά...
    Ίσως σε μια επόμενη ζωή, εκτός αν είμαστε σε προηγούμενη.
    Καλό Πάσχα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εγώ πάλι νομίζω πως που και που γινόμαστε γατιά. Όχι πάντα, μερικές φορές και όχι όποτε το επιδιώκουμε αλλά όποτε έρχεται :)
      Καλημέρα συνονόματε Στέλιο!
      καλή ανάσταση!!!

      Delete
  12. Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!!!
    http://www.akous.gr/player/inlove

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλό πάσχα και καλή ανάσταση Μάριε, ελπίζω αύριο να είμαι σε καλύτερη κατάσταση! Όλα τα στραβά μαζί, αλλά εδώ είμαστε με χαμόγελο :)

      Delete
  13. Καλημέρα,χρόνια πολλά.Παρέα με τον πρωινό καφέ ενημέρωση με μουσική.Για όσους ψάχνουν κάτι διαφορετικό.(Εγώ το λέω ποιότητα). https://www.e-radio.gr/ERT-Kosmos-936-Athens-i113/live

    ReplyDelete
  14. Καλημέρα Μάριε
    χρόνια πολλά!!!
    Σε ευχαριστούμε που μας μεταφέρεις όμορφα ραδιοφωνικά ακούσματα, αν και δεν μου ανοίγουν για κάποιο λόγο, νομίζω σαν τα βιντεάκια με τις μουσικές στο youtube δεν εχει. Αν βέβαια οι επιλογές είναι οι σωστές και οι αγαπημένες.
    sweet memory
    https://www.youtube.com/watch?v=oiuoY961XpY&list=PLehv8AEXPdf1prQN9SdNKldE9Edg0-jVk

    ReplyDelete
  15. Όντως ανεξήγητο να μπαίνει η άνοιξη και να έχουμε τέτοια μελαγχολία κάθε Πάσχα

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...