κοίτα να δεις

Του έλεγα πως ''έκανε την τύχη του μαζί μου'' κι αυτός είπε ''ενώ εσύ έκανες την τύχη σου μαζί μου'';  για να καταλάβεις την κουβέντα και το ύφος θα πρέπει να την έχεις ακούσει,  δύο άνθρωποι έχουν τον δικό τους κωδικό,  δύσκολο να τους καταλάβεις.

Μετά θυμήθηκα πως κάπου προς το 1975 με 1976 του τηλεφώνησα εντελώς παίζοντας τυχαία,  σχηματίζοντας με τη σειρά τα νούμερα ενός αγνώστου τηλεφώνου 234 και τα επόμενα τρία νούμερα πάλι στη σειρά αλλά γυρίζοντας τα τούμπα 765!
Τότε δεν υπήρχαν οι κωδικοί μπροστά στα εξαψήφια.
Και μιλούσαμε στο τηλέφωνο και του έδωσα ραντεβού μετά το σχολείο μου,  αυτός λέει ότι ήρθε,  εγώ ποτέ δεν τον είδα!
Δυό τρία χρόνια μετά,  το 1978 έχω τρελλές ασκήσεις στα μαθηματικά και χρειάζομαι κάποιον να μου τις λύσει.  Τον θυμήθηκα που ήταν φοιτητής στο μαθητικό,  του τηλεφώνησα από ένα περίπτερο της γειτονιάς μου και δώσαμε ραντεβού για την άλλη μέρα το πρωί.
Ή πρώτη εντύπωση ήταν ουδέτερη,  ένας συμπαθητικός άνθρωπος λίγο μεγαλύτερος μου,  ξανθός σαν τον ήλιο,  με τον οποίο δεν είπαμε πολλές κουβέντες παρά καθίσαμε σε ένα παγκάκι της παραλίας και μου έλυσε τις ασκήσεις των μαθηματικών.

Άλλα δυό χρόνια μετά κι αφού δεν έχουμε καμμία επαφή,  εγώ είμαι πλέον 19 χρονών και πλησιάζει πάσχα.  Είμαι στο σπίτι μου με τους γονείς μου και είναι καμμιά δυό μέρες που σκέφτομαι απολύτως σοβαρά ζητήματα όπως πχ ποιό ανδρικό όνομα μου αρέσει.  Κι αφού έχω αποφασίσει ότι μου αρέσει ''αυτό''  μετά επίσης απολύτως σοβαρά και ώριμα σκέφτομαι ποιόν γνωρίζω μ'  αυτό το όνομα.

Δεν έχουμε καμμία επαφή με εκείνον τον άνθρωπο που κάποτε μιλούσαμε και μια μέρα μου έλυσε τα μαθηματικά αλλά τον φέρνω στο μυαλό μου γιατί φέρει το αγαπημένο μου όνομα.
Είμαστε στο 1980 λοιπόν,  Απρίλη μήνα και του τηλεφωνώ.

Μ'αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν,  και μ'αυτόν τον παράξενο τρόπο ζήσαμε μια ολόκληρη ζωή μαζί με ό,τι σημαίνει αυτό.
Φέτος κλείσαμε 40 χρόνια σχέσης και χθες 38 ολόκληρα χρόνια συμβίωσης.

Ταιριάξαμε στις αδυναμίες μας λέω εγώ και αφού ακόμη δεν έχουμε σκοτώσει ο ένας τον άλλον,  είμαστε καλά :-)))