Tuesday, March 23, 2021

ένα cappuccino διπλό παρακαλώ




 

"Δεν υπάρχει φόβος, δεν υπάρχει ενοχή, δεν υπάρχει ντροπή, πες το, πάρτο, ζήσε το, αισθάνομαι την ορμή να σε πνίξω στην αίσθηση."  λέει ο Franz Kafka κι εγώ σκέφτηκα πως στις θεωρίες (επί τούτου δεν χρησιμοποιώ ενικό),  όλοι είμαστε σωστοί.

.

Υπήρξαν περίοδοι της ζωής μου,  όπου τα νυχτερινά μου όνειρα προφανώς θέλοντας να απεικονίσουν όλο αυτό το ανακάτεμα που συνέβαινε στην ψυχή μου την ημέρα,  ήταν απολύτως εφιαλτικά.  Πρωταγωνιστούσαν κυρίως δηλητηριώδη ερπετά τα οποία όχι μόνο φοβάμαι και συχαίνομαι αλλά παθαίνω πανικό και μόνο με την σκέψη τους.  

Στο αποψινό μου όνειρο ο εφιάλτης είχε προχωρήσει ένα βήμα μπροστά.  Είμασταν κάπου σε μια παραλία,  δεν νομίζω ότι είμασταν μέσα στη θάλασσα,  και βλέπω από μακριά όλος ο ορίζοντας να είναι καλυμμένος από ένα τεράστιο κύμα τσουνάμι.  ''Κοίτα τί έρχεται'' έδειξα στον σύντροφο μου,  και η πρώτη σκέψη ήταν πως δεν υπήρχε τρόπος να το αποφύγουμε,  η δεύτερη σκέψη ήταν ''τελειώσαμε''  καθώς αυτό το υπερφυσικό κύμα μας είχε ήδη φτάσει και σκεπάσει,  η τρίτη σκέψη ήταν ''επιπλέουμε'',  καθώς είχαμε βγει στην επιφάνεια αλώβητοι.

.

Την επόμενη Τρίτη έχω ραντεβού για να κάνω το εμβόλιο.  Πρόκειται για το astrazeneca.  Με προβληματίζει.  Δεν θέλω.  Νιώθω ότι έχω κάθε δικαίωμα για αυτό.

.

Πεθύμησα ζεστό cappuccino έλεγα στον σύντροφο μου και σκεφτόμασταν τους τρόπους που θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε αυτή την επιθυμία μου.  Μα δεν θέλω να είναι σε χάρτινο ποτήρι του είπα,  ούτε θέλω να το φτιάξω στη μηχανή που διαθέτουμε στο σπίτι.  Θέλω ένα διπλό ζεστό cappuccino όπως παλιά,  μέσα στη ζεστασιά ενός καφέ,  με την φροντίδα ενός καλού barista και το ευγενικό σερβίρισμα ενός διακριτικού σερβιτόρου.  Να ακούω τη μουσική από τα ηχεία,  να χαζεύω τους πίνακες στους τοίχους ή τις χρωματιστές αντίκες,  να ψαρεύω κουβέντες από τις παρέες στα διπλανά τραπεζάκια,  να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες και να σου τις λέω και να γελάμε.

4 comments:

  1. Τον Κάφκα τον προσπερνώ, (αν και μεγάλος λογοτέχνης) η λογική του και η οργιώδη φαντασία του …..μου τη δίνει.
    Συνήθως τα όνειρά μας είναι η καταγραφή των φόβων, των εμμονών, των επιθυμιών κλπ…κλπ και βεβαίως των απωθημένων. Να, ας πούμε γιατί να μην μπορείς να πιεις τον καπουτσίνο σου σ’ ένα καφέ όπως το χεις φανταστεί. Μετά από ένα τέτοιο όνειρο το πρωί θα ξυπνήσεις με τη γεύση του καφέ, πίστεψέ με.
    Για το εμβόλιο...?....χμμ…δεν ξέρω, όλο λέω θα το κάνω (προσπαθώ να κάνω την άνετη, τρομάρα μου) κι όλο κάτι ακούω και του δίνω μετάθεση γι αργότερα. Φοβάμαι, ναι φοβάμαι, ψέματα να πω;
    Να είδες Στέλλα μου!....είναι αυτό που λέγαμεε. τις πιο πολλές φορές λέμε για να λέμε.
    (κομπρέντο...δεν ξέρω αν το λέω καλά)
    Ωστόσο φιλιά και καλό απόγευμα... κι αυτό είναι από καρδιάς!

    ReplyDelete
  2. Στέλλα μου, μπαίνω στην καρδιά σου και προσπαθώ στη σκέψη σου. Κατανοώ και σέβομαι τους φόβους σου, τους έχω και εγώ. Χωρίς να σου παραστήσω τον ειδικό, εγώ θα κάνω το εμβόλιο της Άστρα, ενσυνείδητα θετικά! Μαθαίνοντας από νοσηλευτικό προσωπικό ότι η εταιρεία, ανοίγει τις πατέντες της ελεύθερα στους λαούς και τα κράτη για να τις χρησιμοποιήσει, έχουμε εμφανή εμπορικό πόλεμο εναντίον της. Είναι θέμα μεγάλο να χαλάς την πιάτσα.

    Το όνειρό σου είναι εμφανώς αγχώδες! Προσπαθεί ο οργανισμός σου να αποβάλει φόρτιση και φαίνεται.
    Όσο για καπουτσίνο. Θέλω να με πας στο μαγαζί της εικόνας σου, να με κεράσεις ένα! Ναι;

    Άντε κοπέλα μου, καλή δύναμη και χαμόγελα στο πρόσωπό σου. Φιλιά.

    ReplyDelete
  3. O καπουτσίνο πάντα σε φλυτζάνι, μακριά από εμάς τα χάρτινα, είναι θέμα όχι μόνο γεύσης αλλά κι αισθητικής!! Αλλά για το εμβόλιο Στέλλα μου, το οποίο έκανα την 1η του μήνα, θα σου πω προχώρα! Φυσικά και δεν έχω καμμία εμπιστοσύνη στην προσπάθεια επίτευξης της ανοσίας αγέλης, ούτε στις εταιρείες κι ούτε στους πολιτικούς. Έχω όμως εμπιστοσύνη στην πνευμονολόγο μου κι ένα φίλο βιολόγο που χάρηκαν πιό πολύ κι από μένα όταν ήρθε η σειρά μου, και μου είπαν πως ότι παρενέργειες κι αν έχει το εμβόλιο, το να νοσήσεις, ακόμα κι αν είσαι νέος, είναι πολύ χειρότερο. και επί τη ευκαιρία, και απ τη δική μου εμπειρία, οι παρενέργειες διήρκεσαν 5 περίπου ώρες κι ήταν περίπου σαν να είχα μόλις περάσει ίωση ή σαν να με περίμενε η ίωση στη γωνία, δηλαδή απλά σερνόμουν. Μετά, εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας. Ελπίζω να μου συγχωρήσεις την πολυλογία, σκοπός μου δεν είναι να σε επηρε΄σω θετικά, αλλά να σου πω ότι αν έχεις κάποιο γιατρό που εμπιστεύεσαι, και σίγουρα όχι του "συστήματος", να εμπιστευθείς τη δική του άποψη. Κι αν με το καλό έρθεις προς τα νότια, θα πάμε για καπουτσίνο "όπως πρέπει" και όπως τον "ονειρεύεσαι"

    ReplyDelete
  4. Έτσι γίνεται συνήθως Στέλλα μου, με τα όνειρά μας αποφορτιζόμαστε, πως να αντέξουμε άλλωστε; Το εμβόλιο ναι είναι να το κάνει και ο σύζυγος και το συζητάμε συνέχεια αλλά μάλλον θα το κάνει. Να τελειώνουμε βρε παιδί μου , επιτέλους. Δεν μπορούμε και να διαλέξουμε όποιο θέλουμε, δυστυχώς. Αντε και μετά καφεδάκια έξω, ανοίγει και ο καιρός σιγά σιγά, θα ανέβουμε. Πάει το τσουνάμι......

    ReplyDelete

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....