Πάντα κάτι λείπει, διάβαζα κάπου, πως ακόμη κι από το άπειρο λείπει το τέλος του. Μια ηλιόλουστη, σχεδόν ανοιξιάτικη μέρα, μου λείπει η βροχή. Κι από μια συνάντηση για καφέ, μου λείπεις εσύ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ανθρωπένιο
Αγάπη μου, μετά τη χθεσινή καταιγίδα βροχής και τη σημερινή καταιγίδα λέξεων έχω θυμό, θυμό, θυμό, είσαι ξεροκέφαλος, δεν καταλαβαίνε...
No comments:
Post a Comment