Πάντα κάτι λείπει, διάβαζα κάπου, πως ακόμη κι από το άπειρο λείπει το τέλος του. Μια ηλιόλουστη, σχεδόν ανοιξιάτικη μέρα, μου λείπει η βροχή. Κι από μια συνάντηση για καφέ, μου λείπεις εσύ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
No comments:
Post a Comment