Πάντα κάτι λείπει, διάβαζα κάπου, πως ακόμη κι από το άπειρο λείπει το τέλος του. Μια ηλιόλουστη, σχεδόν ανοιξιάτικη μέρα, μου λείπει η βροχή. Κι από μια συνάντηση για καφέ, μου λείπεις εσύ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το λάθος
Ήθελε να γελάσει, να τον βαφτίσει ψευδαίσθηση, λάθος τυπογραφικό, ένα κακοραμμένο κουμπί στην πίσω λαιμουδιά ενός φορέματος που δεν υ...
No comments:
Post a Comment