Κι όμως, υπάρχουν πράγματα που ενώ δεν τα αποδέχομαι, ενώ με θυμώνουν και με εκνευρίζουν, λειτουργούν σαν καταπραυντικό, κάνουν τη δουλειά που έκανε η ζεστή σουπίτσα που μου έφτιαχνε η μητέρα μου όταν ήμουν παιδάκι, κάθε φορά που πονούσε η κοιλιά μου.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Συμβαίνει! Πιστεύω πως είναι θέμα ψυχικής ενέργειας. Ίσως η αυξημένη ευαισθητοποίηση που σε άλλη χρονική στιγμή θα σου έφερνε αποστροφή. Όπως και να 'χει εκμεταλλεύσου το.
ReplyDeleteΚαλή Κυριακή να έχεις!
Όπως κι αν έχει, είναι καλό να λειτουργεί κάτι τις υπέρ μου, κι αυτό δεν συμβαίνει πάντα κι έτσι τολμώ να το τοποθετήσω στα πολύτιμα μου πια.
Deleteκαλό ξημέρωμα Αννίκα μου
Μυσιτήρια αυτά τα πράγματα! Εκνευριστικοκαταπραϋντικά και αντιστρόφως εν τω άμα. Δεν μου έχει τύχει, ομολογώ. Υγίαινε.
ReplyDeleteΜόνο σε μένα! Καλημέρα αείποτε :) Καλή Κυριακή
Delete