Σήμερα, η κατακόκκινη μπλούζα μου και μια αγκαλιά από κλαδιά έλατου και γκι έκαναν κάποιους ανθρώπους να χαμογελάσουν! Ίσως να έμοιαζα και με ξωτικό, ποιός ξέρει.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
Πολύ ωραία εικόνα με το σκίουρο!
ReplyDeleteπραγματικά!!!
ReplyDelete