Όλοι οι άνθρωποι έχουμε δύο πλευρές. Την μια, την άσχημη, την κρύβουμε επιμελώς. Κανείς δεν θέλουμε να την καταλάβει, θέλουμε να μας αντέχουν μα κυρίως να μας αγαπούν. Θέλουμε να δείχνουμε καλοσυνάτοι, χαμογελαστοί, δίχως ακραία συναισθήματα. Ποτέ δεν θα δώσουμε στον άλλον την ευκαιρία να δει τον χαρακτήρα και τις εσώτερες σκέψεις μας ολοκληρωτικά. Ενίοτε ωστόσο μικρά ψήγματα ειλικρίνειας φανερώνουν και την άλλη μας πλευρά. Πταίσματα, τα οποία θα δώσουν τα ανάλογα δικαιώματα για υποψίες κλπ αλλά ποτέ μια ειλικρινή ολοκληρωμένη γενική εικόνα.
Η Συ λέει, πως τον άλλον δεν τον μαθαίνεις ποτέ ποιός πραγματικά είναι. Πιθανόν να έχεις κάποιες ενδείξεις, αλλά ως εκεί.
Μμμ ….η Συ ένα δίκιο το ‘χει. Κάποιες φορές αν κοιτάξουμε στον καθρέφτη μπορεί να εκπλαγούμε αντικρίζοντας έναν άλλο εαυτό. Αυτό που βλέπουμε είναι η αντανάκλαση η δική μας. Αν έχουμε καθαρή κρίση μπορεί και να αποδοκιμάσουμε αυτό που βλέπουμε. Για λίγο. Την άλλη στιγμή θα βρούμε κάτι άλλο να του προσάψουμε. Έτσι είναι ο κόσμος Στέλλα μου! Και κανένας τέλειος!
ReplyDeleteΚαλή Κυριακή να έχεις! Φιλιά!
Λένε, κάνε κάποιον να θυμώσει και θα δεις τον πραγματικό του εαυτό, εννοώντας τον κακό του εαυτό γιατί όλοι οι ρόλοι μας πραγματικοί είναι.
DeleteΑννίκα μου καλό σ/κ