Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θερμοκρασίες του Νοέμβρη. Να ξεμυτίσουν από το μυστηριώδες πατάρι, δέντρο και στολίδια συνεπή στο καθιερωμένο ραντεβού, να δουν το φως της ημέρας, να ξεμουδιάσουν και να πιάσουν το χορό, το καθένα τους στη σωστή και πάγια θέση. Από το βιτρινάκι θα βγουν τα κόκκινα τρυφερά βελούδα και τα λευκά θα αντικατασταθούν με χρυσά. Το ξύλινο άλογο πέρα δώθε με υπομονή στον άξονα του και το μπουκάλι ginger θα ζητάει συγνώμη για το σπιρτόζικο άρωμα του. Πολλές φορές οι μυρωδιές είναι το ίδιο δύσκολες με τις συγνώμες. Είναι όμως γεμάτες συναισθήματα και αλήθειες. Οι συγνώμες! Αξίζουν ένα χειροκρότημα θερμό, μια υπόκλιση μπαλαρίνας, που περιμένει στωικά τον μολυβένιο στρατιώτη της!
......και κάπως έτσι μπήκαμε σε Χριστουγεννιάτικο mood. Όσο για τις συγνώμες....όλοι χρωστάμε μια συγνώμη σε κάποιον.
ReplyDeleteΚαλό μεσημέρι Στέλλα!
Όλοι θα θέλαμε να πούμε μια συγνώμη κι όλοι θα θέλαμε να ακούσουμε μια συγνώμη σπάνια κίνηση Αννίκα μου.
DeleteΉρθε κι αυτή η ευχάριστη και χαρούμενη περίοδος των γιορτών. Εύχομαι να περάσουμε ο καθένας μας όσο πιο όμορφα επιθυμεί με τους αγαπημένους μας ανθρώπους.
Να είμαστε καλά και να έχουμε υγεία πρωτίστως
σε φιλώ :)