ο νους μου βόλτες κόβει

 

 Η Α. λέει πως  έχω την τάση να απορροφάω συμπεριφορές.  Λέει πως έχω πολύ μεγάλες κεραίες και δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω.  Εγώ πάλι λέω πως έχω αφήσει πολλές ''κακοποιητικές'' συμπεριφορές να με απασχολήσουν.  Να με στενοχωρήσουν.  Να με βάλουν σε σκέψεις δεύτερες και αρνητικές.  

Δικαιολογούσα πάντα μια τέτοια συμπεριφορά ίσως επειδή αγαπούσα τους ανθρώπους,  άρα είχα πάντα ένα συναίσθημα που πλεόναζε.  Σκεφτόμουν τις τωρινές συνθήκες δουλειάς τους,  τις δυσκολίες του παρελθόντος τους κι όλα τα συμβάντα του σήμερα που όλοι λίγο πολύ θα απευχόμασταν.  Όμως συμβαίνουν.  Όλα σε όλους.  Αυτά που σε μεταμορφώνουν σε ξινό,  δύσκολο και στεγνό,  από πρώην γλυκύτατο άνθρωπο σε εγωιστή νάρκισσο.

Κι όλο λέω πως δεν αντέχω κι όλο ο νους μου βόλτες κόβει σε μέρη από τα οποία εγώ η ίδια αποκόβομαι.  Στενοχωριέμαι.  Μα πολλές φορές,  στη ζωή συμβαίνει,  εκεί που περιμένεις το γλυκό να γίνει γλυκύτερο,  να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.  Κι αυτό πρέπει να το αποδεχτείς και να σταθείς στη σωστή απόσταση όπου δεν θα σε πληγώνουν τα σκάγια.