Παρόλο που έχουν αλλάξει τα δεδομένα, νομίζω πως περπατάμε τους ίδιους δρόμους, με διαφορετικό τρόπο. Ο χρόνος διώχνει ανθρώπους από δίπλα μας ωστόσο μας φέρνει καινούργιους κι ένας αέρας διαφορετικός φυσάει. Το παλιό έχει την αξία του, όταν καταφέρνει να διατηρήσει την ζωντάνια του και τη φρεσκάδα του. Το καινούργιο είναι απλά ακόμη ανεξερεύνητο. Και λίγο αδικημένο θα έλεγα γιατί κανείς δεν μπορεί να το αποδεχτεί χωρίς το ίχνος έστω μιας τόσης δα καχυποψίας.
Υπάρχουν στη ζωή μας δύο όψεις Στέλλα μου! Μπορεί να αναζητούμε το καινούργιο, ωστόσο κάποιες φορές καταφεύγουμε στο παλιό. Δεν πιστεύω πως ότι περνάει είναι παρελθόν. Δεν το ζούμε βέβαια όπως το ζήσαμε, αλλά έρχεται στη μνήμη μας (αν αξίζει όπως σωστά λες) σαν νοσταλγία. Το παλιό είναι συναίσθημα χωρίς να γίνεται εμπόδιο στο καινούργιο. Το καινούργιο είναι πρόκληση, σκέψεις, ένας δρόμος διαφορετικός, κάποιες φορές μπορεί να θέλει και βουτιές στα βαθιά.
ReplyDeleteΣτέλλα σας εύχομαι Καλή Μεγάλη εβδομάδα και Καλή Ανάσταση!
Φιλιά!
Μα βέβαια, όλα έρχονται στη μνήμη μας Αννίκα μου. Όμως κάποια θέματα ή κάποιες σχέσεις ακόμη και οι φιλικές έχουν για πάντα τελειώσει. Παρόλο που υπάρχει αγάπη μέσα μας, πια καθόλου δεν μ ενοχλεί αυτό, το ότι κάποια πράγματα λήγουν είναι το μόνο βέβαιο. Το καινούργιο θέλει τόλμη έτσι ώστε να μην υπάρχουν ενδοιασμοί και φόβοι αλλά καθαρή σκέψη όσο το δυνατόν. Συμφωνούμε :)
DeleteΚαλή ανάσταση Αννίκα μου, φιλιά πολλά
Καλησπέρα! Ξαναμπαίνω στον Blogger πολλά χρόνια μετά την τελευταία μου επίσκεψη. Χαίρομαι που βλέπω ότι συνεχίζετε να κάνετε αναρτήσεις. Θα επανέρχομαι.
ReplyDeleteΠολύ χαίρομαι @hermine. Θα τα λέμε λοιπόν :)
Delete