Εικόνες από το παρελθόν! Ζυγίζω το τότε, συγκρίνω με το τώρα. Ουσιαστικά, δεν βρίσκω τεράστιες διαφορές, ωστόσο υπάρχουν. Πολλές.
Όμως υπάρχει κι ένα μεγάλο κοινό. Η υπομονή και η επιμονή της προσδοκίας. Καρτερικότητα. Αμφισβητούμενη συμβατικότητα κι ένα ψήγμα ευελιξίας.
Στο ''τώρα'', όλα έχουν μια ταυτότητα, ένα όνομα, κι ένα σοβαρό λόγο να υπάρχουν.
Εμένα μου αρέσει να υπάρχουν στη ζωή μου πρόσωπα/πράγματα/στιγμές, χωρίς σοβαρό λόγο ύπαρξης. Να τρυπώνουν, έτσι απλά!!
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα Στέλλα μου, με δροσιά!!
Είναι ωραίο κι αυτό! Έχει ένα ενδιαφέρον.. καλησπέρα Magpie (δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα σου) καλό απόγευμα
DeleteΗ νοσταλγία της προσδοκίας, ένα βαθύτερο δέσιμο με το ¨τότε¨ Ίσως γιατί θεωρούσες το χρόνο απεριόριστο. Μπορεί το ¨παρόν¨ να μας τρομάζει, πάντα θα υπάρχει μια προσδοκία για το καλύτερο, έστω και σαν προσδοκία μιας επανάληψης.
ReplyDeleteΚαλό απόγευμα Στέλλα, Καλή εβδομάδα!