το βιβλίο

 

 

 Μ' ενθουσιάζουν οι ώρες

της βαθιάς νύχτας

όπου το μπλε είναι πιο μπλε από ποτέ

όταν συναντάω τους ήρωες

ενός βιβλίου.

Θα μπορούσες να πεις

πως

ξεφυλλίζοντας,

και γνωρίζοντας τους 

σιγά σιγά, 

βρίσκω τον εαυτό μου

που κατά καιρούς έχω χάσει.

Μέσα σε ένα δικό μου καθρέφτη

πίσω από τη δική μου πόρτα

αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλον,

του λέω,  κάτσε να τα πούμε

θέλεις λίγο τσάι;

πώς νιώθεις τώρα;

πού περπατάς;

ποιές είναι οι ανάγκες σου;

Λέω,

ας ξανά γνωριστούμε

ας συμφιλιωθούμε

ας ξανά αγαπηθούμε

κι ας ξανά φλερτάρουμε ο ένας τον άλλον

ας αναγνωρίσουμε

πως 

είμαστε ποτισμένοι με θαύματα

και πως 

έχουμε χίλιους τρόπους

να πετύχουμε τον σκοπό μας

ας δώσουμε 

λίγο

επιπλέον χώρο και χρόνο

και ας χορέψουμε

μαζί 

σα να μη μας βλέπει κανείς.

ως το ξημέρωμα,

κάθε νύχτα

και κάθε ξημέρωμα.