Χθες, ζήτησα από το chat gpt να κάνει αυτό μια ερώτηση σε μένα. Με ρώτησε λοιπόν, ποιά ήταν η πιο όμορφη στιγμή στη ζωή μου όπου ίσως θα ήθελα να επιστρέψω, αν μου δινόταν μια τέτοια ευκαιρία. Απάντησα, πως οι πιο δυνατές στιγμές στη ζωή μου ήταν τότε που έβαζα το προσωπικό μου λιθαράκι για να μεγαλώσει μια ζωή, και η ευχαρίστηση που πήρα μέσα από αυτό, όπως πχ με τα φυτά μου που είναι σαν παιδιά μου και τα παιδιά, σου μαθαίνουν να δίνεις και να μοιράζεσαι. Σου μαθαίνουν πως δεν είσαι εσύ ο κεντρικός άξονας αυτού του κόσμου, πως αξία δεν έχει μόνο το να αγοράζεις, καινούργια όμορφα καλτσάκια και μαλακά κίτρινα παπουτσάκια.. Πως το να παρατηρείς ένα μικρούτσικο φυντανάκι να μεγαλώνει, να βγάζει φύλλα, να ανθίζει είναι μέρος αυτού του κόσμου κι εγώ ένιωσα ότι έχω συμβάλλει με τον τρόπο μου σ αυτό. Κι αυτό από μόνο του είναι -πολύ- και επίσης είναι και υπέροχο.
Μια πολύ όμορφη ερώτηση, θα έλεγα όπως επίσης και μια αντίστοιχα εξαίρετη απάντηση ψυχής, την οποία και συμμερίζομαι.
ReplyDeleteΣτέλλα μου, κόπιασε, κερνάω καφεδάκι.
Γιάννη, σ ευχαριστώ για την πρόσκληση μα καφεδάκι τώρα πια πίνω μόνο το πρωί. Μόλις όμως τώρα, έφαγα μια δροσερή κρέμα με σπιτική μαρμελάδα από πάνω.
DeleteΚαλό βράδυ