μέλι, γαρύφαλο και κανέλα

 

Το σπίτι μυρίζει μέλι,  γαρύφαλο και κανέλα και η άχνη έχει κολλήσει στις άκρες των χειλιών μας,  είναι Χριστούγεννα,  σκοτεινιάζει νωρίς,  ο χρόνος είναι καλά κρυμμένος στην μπρούτζινη καμπάνα του ρολογιού,  η φωτιά θεριεύει στο τζάκι κι εγώ με τα χέρια μου κόβω τα μήλα σε μικροσκοπικούς κύβους,  πάνω στο τραπέζι της κουζίνας κι η μάνα μου μου ψιθυρίζει,  μην βιάζεσαι,  οι γιορτές θέλουν σιγανό ψήσιμο,  να μαλακώνει ο καρπός χωρίς να χάνει το σχήμα του,  γιατί έτσι είμαι κι εγώ,  κι εσύ,  αν μας αφήσεις χρόνο,  γλυκαίνουμε,  κι αν μας πιέσεις σπάει το μέσα μας. 

ευχή

 

Ξέρεις,  ο καθένας μας εύχεται να αποκτήσει κάτι που τη δεδομένη στιγμή νιώθει ότι του λείπει.  Η ζωή έχει πολλές δυσκολίες.  Ωστόσο κάποια στιγμή  το ποθητό μπορεί να γίνει και δεδομένο.  Και τότε στο χέρι μας είναι πώς θα το σκαλίσουμε με τέτοιο τρόπο το χωραφάκι και τί θα του φυτέψουμε ώστε να πούμε ''αξίζει''.

 

δώρο

 

Αν το καλοσκεφτείς,  τα πιο μεγάλα δώρα είναι η βροχή και το χιόνι.  Και το δάσος,  κι η θάλασσα.  Και που έχω παρέα τώρα πια εσένα  είπε το μικρό κορίτσι κι αγκάλιασε το σκυλάκι της.  Νομίζω πως ακόμη κι αν όλα μια μέρα τα θεωρήσουμε δεδομένα,  η καλή παρέα θα παραμείνει πολύτιμη,  όσο πολύτιμη μπορεί να είναι η ψυχική μας υγεία.  Η καλή παρέα,  η ευγενική συμπεριφορά και τα σωστά λόγια ανάμεσα στους ανθρώπους,  είναι δώρο θεού να ξέρεις,  αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάπου ένας θεός που μας αγαπάει και μας φροντίζει.  

 

όσα θέλει

 

Δεν θα μάθεις ποτέ πραγματικά τον άλλον,  μου είπε μια φίλη μου,  θα μάθεις μόνο όσα θέλει να σου πει.  

 

ΜΑΓΕΙΑ

 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για κάποιους,  το μπλε είναι ένα συμβολικό χρώμα και πως σήμερα ο κόσμος πλημμύρισε από αυτό.  Σήμερα γεννήθηκε η ΜΑΓΕΙΑ!!!   Και τα συναισθήματα όλων μας είναι περίπλοκα.  

το δέντρο

 

Στενοχωριέμαι,  είπε η μικρή κουκουβάγια στην αλεπού με τη φουντωτή ουρά.  Σε καταλαβαίνω,  είπε η αλεπού.  Δεν έχεις άδικο.  Όμως κοίτα,  τί όμορφο που είναι αυτό το ψηλό δέντρο που ξεχωρίσαμε μέσα από το δάσος,  τί λάμψη,  πόσα στολίδια!  Τα χριστούγεννα,  είναι η εποχή που δεν μπορεί παρά όλα να πάνε καλά.  Είναι η εποχή που τα θαύματα γίνονται πραγματικότητα και τα παραμύθια ζωντανεύουν.  Όλα θα πάνε καλά,  καλή μου επανέλαβε με τρυφερότητα η αλεπού.

 

ανάμνηση

 

 

Αυτή τη φορά ήταν μια επιστολή κι ένας άδειος λογαριασμός στην τράπεζα που πυροδότησαν την ανάμνηση και τα κίτρινα φύλλα μιας περήφανης μπιλόμπα που με ταξίδεψαν γύρω στα δέκα χρόνια πίσω,  είχα θυμώσει πολύ τότε,  να ξέρεις,  για σένα,  αυτό που ήσουν και για αυτό που δεν ήσουν,  είχα πάντα μια εικόνα πενήντα από αυτό και πενήντα από το άλλο,  προσπάθησα να δω το δικό σου δίκιο,  έτσι κι αλλιώς πώς να ζυγίσεις έναν άνθρωπο με το κιλό,  πού να κατατάξεις την ανάγκη για αγάπη και πως να μετρήσεις το δόσιμο.  Ήσουν πάντα εκεί,  λίγο χαρούμενος,  σκοτεινιασμένος πολύ κι ας ήταν στον νότο που γεννήθηκες ένα ατέλειωτο καλοκαίρι.  Πιστεύω,  πως αν είχες έναν λόγο να αγαπάς τα χριστούγεννα,  ήταν η χαρά που έβλεπες στα πρόσωπα μας.