Θα θυμόμουν από εσένα το χωράφι με τις ελιές, τα αποκαμωμένα παπούτσια σου να μπερδεύονται στο χαλάκι της εισόδου, τη γάτα να τρίβει τη γυαλάδα της στα πόδια σου, τις βαθιές βουτιές στο λάδι με χορταστικές μπουκίτσες ψωμιού και μετά, λίγη ντομάτα κι ένα κομματάκι πιπεριά στο στόμα σου με το πιρούνι. Όμως δες, σήμερα είναι όλα ανθισμένα κι ολοκαίνουργια, το φλυτζάνι με το ζεστό κακάο στα χέρια μου, τα μπισκότα με το γλάσο επάνω στο τραπέζι, τα συναισθήματα, οι ελπίδες μου κι η ψυχή μου ένα ιερό μέρος όπου η ανυπομονησία και η λαχτάρα, διασταυρώνονται με τη γοητευτική ομορφιά μιας πρωτόγνωρης, ειλικρινούς κι απόλυτης αγάπης.
