Έχω βιβλίο αγαπημένο στα χέρια μου από το πρωί.Κοντεύει μεσημέρι και είμαι στην ίδια σελίδα.Μόνο μ' ένα μολύβι σημείωσα τα γράμματα του ονόματός σου.Όλα.Τα Α..τα Τ,τα Σ..ωμέγα δεν είχε κι έτσι κύκλωσα όλα τα Ο..Άλλωστε γιά μένα το ίδιο κάνει.
Μ' ένα κόκκινο στυλό,σημάδεψα ζωηρά,τόσες δα μικρές λεξούλες,το μου..το με..το μαζί..!!Καθώς φυλάκιζα ,τις δύο παπαρούνες που μάζεψα εχθές,κατακόκκινες ανάμεσα στις μουτζουρωμένες σελίδες,σκεφτόμουν:
Πόση απόσταση υπάρχει τελικά ανάμεσα στην αληθινή μας ζωή και τις στιγμές που ονειρευτήκαμε..;;
'Αλλοτε μεγάλη, άλλοτε μικρή.
ReplyDeleteΧρόνια πολλά κι ευτυχισμένα. Κι όπως τα ονειρεύεσαι.
τοση απόσταση όση χωράνε και τα αποσιωποιητικά μεταξύ τους.
ReplyDeleteχρόνια πολλά.
Τόση απόσταση όση και ένα διστακτικό άγγιγμα... Χρόνια πολλά. Με βιβλία ανοιχτά στην ίδια σελίδα για ώρες, με κύκλους γύρω από μικρές αγαπημένες λεξούλες όπως το με και το μαζί..
ReplyDeleteAaaaaa... Η περίπτωση είναι γνωστή γιατί είμαι ομοιοπαθής. Μια λύση είναι ν' αλλάξεις βιβλίο ή κεφάλι. Επειδή αγαπάς και έχεις διαλέξει και τα δύο, προτείνω αυστηρή ταβανοθεραπεία τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα.
ReplyDeleteΟνειρευόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα. Είναι η αληθινή ζωή το μεγαλύτερο όνειρο.
Καλημέρα
ReplyDeleteΤόση δα, είναι η απόσταση
Η πραγματική ζωή διαρκεί
όσο και ένα όνειρο
Όσο και το Χριστός Ανέστη
Καλό πρωινό
Μόνο αυτό δεν είναι όνειρο
γιατί είναι πραγματικότητα!
Ζωή δεν είναι αυτό που ζήσαμε αλλά αυτό που διηγούμαστε ότι ζήσαμε. Άρχισε να διηγείσαι τις στιγμές που ονειρεύτηκες.
ReplyDeleteΧρόνια Πολλά.
Ζωή δεν είναι αυτό που ζήσαμε αλλά αυτό που διηγούμαστε ότι ζήσαμε. Άρχισε να διηγείσαι τις στιγμές που ονειρεύτηκες.
ReplyDeleteΧρόνια Πολλά.
Εξαρτάται πόσο μακρυά πάει το μυαλό.Ή πόσο καλά έχουμε μάθει να το μαζεύουμε.
ReplyDeleteχρόνια πολλά . :-)
Εξαρτάται από τα όνειρα... κι από αυτόν που ονειρεύεται. Υπαρχουν μερικά που ίσως είναι εφικτά και είναι στο χέρι μας... Τις περισσότερες φορές όμως αυτά που μας κάνουν αν πετάμε στα σύνεφα είναι άπιαστα... το ξέρουμε αλλά πάλι δεν γίνετε να ζείς χωρίς όνειρα... όυτε να τα βάλεις μέσα σε όρια...
ReplyDeleteΚατ' εμένα η απόσταση είναι πολύ πολύ μεγάλη... αλλά έλα που μερικές φορές οι μοίρα μας παίζει κάτι παιχνίδια... ;)Που ξέρεις!;)
Την απόσταση εμείς την ρυθμίζουμε... άλλοτε μικρή και άλλοτε μεγάλη...
ReplyDeleteΤην καλημέρα μου και τα φιλιά μου!
Eλάχιστη ;))
ReplyDeleteΠ-Α-Ν-Ε-Μ-Ο-Ρ-Φ-Ο!! Καλημέρα!
ReplyDelete@..elmelissa..ετσι πιστευω κι εγω..ανταποδιδω..
ReplyDelete@..παπαρουνα..εστω κι ετσι..χρονια πολλα και καλα..υγεια..
ReplyDelete@..sunshine..χρονια πολλα χρονια καλα..οπως τα ονειρευεται ο καθενας μας..
ReplyDelete@..attalanti..μυστηρια τα ονειρα..αλλοτε τοσο κοντα..αλλοτε τοσο μακρια..
ReplyDeleteβιβλιο δεν αλλαζω μεχρι να τελειωσει..κεφαλι να κοψω αδυνατον..
κατι θα βρω..:)))
@..sailor..ουτε κι αυτο ειναι πια πραγματικοτητα..παει κι εφυγε..μεσημερι τωρα..
ReplyDeleteχρονια πολλα πολλα και καλα καλα ευχομαι..κι ας εχουν ονειρα(να ξορκιζουν την πραγματικοτητα)
@..tyharpaste..απαπα..την πραγματικοτητα θελω να διηγουμαι και ειναι πολλες οι ομορφες στιγμες..χρονια πολλα και καλα..
ReplyDelete@..κολοκυθακι..το μυαλο εκει που πρεπει παει..κι εχει τους λογους του..
ReplyDeleteμαζεμενο μυαλο δε λεει..λεει??
χρονια πολλααα...:)
@..ιφιγενεια..ειναι μεγαλη η αποσταση..αλλα εχουμε και γερα ποδια..δεν εχουμε..??χρονια πολλα..φιλια..
ReplyDelete@..dolphin..ετσι πιστευω κι εγω..απο εμας εξαρταται..παντα..
ReplyDeleteχρονια πολλααα..
@..caesar..να ετσι να κανουμε τα πιασαμε εε??συμφωνω..το χερι θελει να σηκωσεις..
ReplyDelete@..tradescadia..καλησπερουδια..φιλια..
ReplyDeleteΚαλημέρα.
ReplyDeleteΣυμφωνώ με τη φίλη ατταλάντη: η ταβανοθεραπεία πιάνει! Αλλά μόνο για λίγες μέρες. Μετά άρπαξε τη ζωή από τα μαλλιά! Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο!
@..sofi-k..σωστη η συμβουλη σου..απο τα μαλλια..χρονια πολλα..
ReplyDeleteΗ απόσταση είναι τόση, όση ορίζει ο καθένας.
ReplyDeleteΚι όταν μπορει να παραβιάσει τα stop που έχουν βάλει τα γνωστά διαβολάκια, "φόβος","πρέπει","λογική","αργότερα","μη",τότε η ζωή γίνεται στιγμές που ονειρευτήκαμε και οι στιγμές που ονειρευτήκαμε, γίνονται ζωή.
Αλλά.....
@..amo..αλλα..;;
ReplyDeleteεστειλα μειλ..
οι Άγγλοι λένε:
ReplyDeleteHow long is a piece of string?
Με λίγα λόγια, δικιά μας είναι η απόσταση, όση θέλουμε την κάνουμε
:-)
Καλησπέρα μτΦΑ
@..στεφανε..ακριβως εμεις τις ζωγραφιζουμε τις αποστασεις..
ReplyDeleteλυσε μου ομως την απορια..τι σημαινει μτΦΑ??
η αποσταση μας ενωσε!
ReplyDelete@..drskafidas..καλως τον..χρονια πολλα..:)
ReplyDeleteΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και σημερα
ReplyDeleteοση κιαν ειναι ..αυτη η αποσταση μικρη η μεγαλη .. παντα ειναι πανεμορφη ε;΄τι λες ;
@..sevarose..ομορφα ειναι και η ζωη μας και τα ονειρα μας..φιλια..
ReplyDeleteΌμορφο!
ReplyDeleteΜε αναπάντητα τα ερωτήματα και την απόσταση να αυξομειώνεται.
@..μαυρη νταλια..ετσι ακριβως..αλλοτε ετσι κι αλλοτε αλλοιως..φιλια και χρονια πολλα..ξανα..
ReplyDeleteΕύχομαι καθόλου!
ReplyDeleteΚι αν τυχόν υπάρχει, ελπίζω να παλεύετε να την μηδενίσετε! Μαζί!
Για μαζί!
@..αστεροειδη..κι απο εδω σου ευχομαι χρονια πολλα..
ReplyDeleteγια τι πραγμα να πρωτοπαλεψω δεν ξερω..:)
τυχερη που εχεις τετοιο συναισθημα τυχερος που τον αγαπας τοσο πολυ, τυχεροι που ειστε μαζι.Μα με τετοιο συναισθημα και υπαρχουν ακομη αποστασεις?Και αν υπαρχει παλευεται...?
ReplyDeletekostis
Τόση...όσο το αληθινό να γίνει ενα με το όνειρο. Αρκεί το όνειρο μας να γίνει...το εμείς...στη ζωή μας..
ReplyDeleteΚαμία και έτη φωτός.
ReplyDeleteΟση ακριβώς επιτρέπεις εσύ να υπάρχει.
Μέσα και έξω από τον κύκλο της γης και της ζωής μας.
΄Ενα βήμα μπροστά και ενίοτε ένα βήμα πίσω, είναι ικανά να μικρύνουν τις χαώδεις αποστάσεις και να τις κάνουν κοινή πορεία
ReplyDelete@..ανωνυμε..μιλαω για την αποσταση αναμεσα σε αυτο που ζουμε και σ αυτο που ονειρευτηκαμε..
ReplyDeleteκαλο βραδυ..
@..mist..κι ετσι γινεται..το αληθινο ενα με το ονειρο..και μετα??λες να αποκτας καινουργια ονειρα??..λεμε τωρα..:)
ReplyDelete@..maro-k..εχεις δικιο..ετσι ειναι..
ReplyDelete@..φυρδην-μιγδην..πολυ υπομονη και γερα νευρα συμπληρωνω εγω..:)
ReplyDeleteεξαρτάται από τους εαυτούς μας...
ReplyDeleteαν είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε το όνειρό μας ή όχι...
αν παλέψουμε για την πραγματωσή του ή όχι...
οι αποστάσεις εκμηδενίζονται και μεγαλώνουν από εμάς τους ίδιους...
ότι κι' αν μας τύχει, το βασικό είναι να μένουμε προσηλωμένοι στον στόχο, στο όνειρο...
και τότε πετυχαίνουμε...
την καληνύχτα μου φεγγαραγκαλιασμένη...
Άρχισα να ψάχνω τα γράμματα του ονόματος μου, μα δεν βρήκα κανένα απο τα γράμματα. ;-) Ας δώσω λοιπόν και εγώ ένα σχόλιο για το ερώτημα.
ReplyDeleteΗ απόσταση μπορεί να γίνει μηδενική αρκεί το όνειρο να είναι όμορφο. Αρκεί να είναι κοινό. Αρκεί κάποιος απο τους δύο, γιατί δύο έχει αυτό όνειρο, να θέλουν να το κάνουν πράξη.
Απο δω μεχρι το φεγγαρι
ReplyDeleteαλλα εισαι τυχερη??
Το εχεις στην αγκαλια σου!
Χρονια πολλα και καλα!!
τεράστια, όσο και μηδαμινή
ReplyDeleteΚαλώς σας βρήκα πάλι και χρόνια πολλά! Αχ, αυτή η απόσταση. Ενίοτε νομίζω είναι τόσο μικρή αλλά και τόσο καθοριστική όσο το δευτερόλεπτο της κρίσης, της απόφασης κι επιλογής. Κι άλλες πάλι τόσο μεγάλη όση απόσταση διανύουμε όλη μας τη ζωή, τόσο μεγάλη και αχαρτογράφητη που ούτε εμείς δεν έχουμε απάντηση...
ReplyDeleteαμετρητη...
ReplyDeleteΠαπαρούνες, πασχαλίτσες... πόσα κοινά μοτίβα έχουμε τελικά οι άνθρωποι για να ομορφαίνουμε τις μέρες μας! καλημέρα και χρόνια πολλά, καθυστερημένα :-)
ReplyDeleteαπόσταση... όση η αγωνία μας για την ένωση...
ReplyDeleteχρόνια πολλά...
φιλιά!!!
Για μένα υπάρχει τεράστια απόσταση δυστυχώς.
ReplyDeleteΠροσπαθώ να βάλω μια τάξη στις χαοτικές μου σκέψεις τον τελευταίο καιρό, μπας και καταφέρω να τη μικρύνω...
καλημέρα, χρόνια πολλά κούκλα
Χρόνια Πολλά
ReplyDelete...η απόσταση αυτή είναι μεγάλη αλλά μπορεί να εκμηδενιστεί αν απλά συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητες και τα "θέλω" μας, αν σταματήσει να χτυπά η δειλή μεριά της καρδιάς μας.
Την απόσταση εμείς και οι επιλογές μας την καθορίζουν....
ReplyDeleteΧριστος Ανέστη..:)
Χρόνια πολλά φεγγαροαγκαλιασμένη!
ReplyDeleteΠόσο με αγγίζουν αυτά που έγραψες ..
Είναι γλυκεία η ανεξαρτησία και ας κοστίζει ακριβά !!
φιλιά ..
xronia polla!!
ReplyDeleteexartatai an oneirevesai mono sou h' me parea... an moirazesai ta oneira sou, tote den uparxei kamia apostash!
polla filia
Ανταποδίδω επίσκεψη! Όμορφα πράγματα έχεις στο μπλογκ σου...Φιλιά!
ReplyDeleteαπόσταση πάντα θα υπάρχει, ε?Γιατί ακόμα κι όταν ζήσουμε κάτι που ονειρευτήκαμε, θα αρχίσουμε να ονειρευόμαστε κάτι άλλο... Χρόνια σου πολλά :)
ReplyDelete@..γιωργο..οπωσδηποτε ειμαστε εμεις που ζωγραφιζουμε τις αποστασεις,καποιες φορες ομως ειναι και το πως τα φερνει η ζωη..η πραγματικοτητα..η καθημερινοτητα..
ReplyDeleteσυμφωνω μαζι σου..
@..george..δε βρηκες τα γραμματα του ονοματος σου??για ψαξε καλυτερα..!!..:))
ReplyDeleteναι..απο μας εξαρταται να μηδενισουμε την αποσταση της καθημερινοτητας απο τα ονειρα μας..το κανουμε ομως??
@..annamaria..χρονια πολλα και καλα..υγεια..!!φιλια..
ReplyDelete@..sigmataf..ετσι ακριβως..τεραστια και μηδαμινη συγχρονως..
ReplyDelete@..industrialdaisies..ειπες τις 3 λεξεις κλειδι..κριση,αποφαση,επιλογη..
ReplyDeleteαλλα και παλι..
@..βασιλικη..αλλες φορες αμετρητη κι αλλες ισα να φτασει το χερι μας..φιλια..
ReplyDelete@..nosyparker..πασχαλιες ,παπαρουνες απο τα πιο αγαπησιαρικα..χρονια πολλα και καλα..υγεια..
ReplyDelete@..kyriayf..σταματησαν τα κουνηματα??ηρεμησατε καθολου??
ReplyDeleteχρονια πολλα..και καλα..υγεια ευχομαι..
@..desposini savio..αα..χαοτικες σκεψεις κι εσυ??εδω εγω σ αυτη την ηλικια και..
ReplyDeleteφιλακια..περασες καλα??
@..tf..τωρα μου κτυπησες αλλο ενα καμπανακι..αυτη τη δειλη πλευρα της καρδιας μου τη μισω..τη μισω..αλλα που θα μου παει..:)
ReplyDelete@..julia..συμφωνω..χρονια πολλα..χριστος ανεστη..φιλακια..
ReplyDelete@..ονειρα γλυκα..για αυτο πασχιζουμε να την κρατησουμε ακομη μεσα μας..οσο μπορουμε..οσο μας παιρνει..φιλια..χρονια πολλα..
ReplyDeleteΑν παλεύεις μαζί με τον άλλο, όλα γίνονται σαν από μένα τους, σαν φυσικά έρχονται - κι ας είναι κομμάτι δύσκολα!..
ReplyDeleteΑπό την άλλη πλευρά, αν παλεύεις μόνη σου, τότε έχει μεν νόημα η ερώτησή σου, αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα η πάλη σου...
@..soulmates..παντα να τα μοιραζομαστε.. και με φιλους και με αγαπημενους..εχει διαφορα..
ReplyDelete@..purple overdose..σ ευχαριστω πολυ..καλως ηρθες..
ReplyDelete@..giorgia..ισως τελικα εχουμε αναγκη απο ονειρα..ακριβως για να ξεφευγουμε απο την καθημερινοτητα που μας βαραινει..ακριβως γι αυτο..
ReplyDeleteχρονια πολλα..
@..αστεροειδη..παντα παρεα με καποιον παλευεις..ειτε ετσι ειτε αλλοιως..
ReplyDeleteαλλα η δειλη πλευρα της καρδιας φταιει για ολα..βαλε και την κριση,την αποφαση και την επιλογη..που αναφερθηκαν πιο πανω..
εε πολυ θελει??
Δεν θέλει κόπο... θέλει τρόπο!
ReplyDeleteΩς παιδιά ονειρευτήκαμε πολλά που μάλλον δεν θα γίνουν ποτέ.. απ’ τη στιγμή που πήραμε τη ζωή στα χέρια μας τα όνειρα είναι λίγα και μικρά.. ίσως έτσι να είναι καλύτερα.
ReplyDelete@..asteroid..αυτο με τον κοπο και τον τροπο καπου το εχω ξανακουσει..εφαρμογη δε βλεπω..:)
ReplyDelete@..shades..ειναι πολλα απο τα ονειρα μας που δεν θα πραγματοποιηθουν ποτε..κι ας συνεχιζουμε να τα κανουμε..ειναι κι αλλα ομως..που περνουν απο το χερι μας..
ReplyDelete