Δ υό μήνες πριν,στα όνειρα μου,είχα την αίσθηση πως βρισκόμουν σε μιά σχολή χορού,ένα κτίριο τόσο παλιό αλλά και τόσο ζεστό συγχρόνως γεμάτο ήχους,μελωδίες και βήματα χορού.
Σήμερα έχω ένα μόνιμο συναίσθημα πως έχω ξεχάσει να φορέσω την ζώνη ασφαλείας του αυτοκινήτου,και στα όνειρα μου και στην πραγματικότητα.
Τουλάχιστον τα όνειρα μου είναι και πάλι χρωματιστά!
Kαλημέρα ...
ReplyDeleteΝα που μαζευόμαστε και πάλι σιγα-σιγά ...
Οι φωτογράφίες που ανεβάζεις είναι πραγματικά υπέροχες και δένουν τόσο καλά με τα κείμενα σου...
Ωραία είναι να οδηγείς και χωρίς ζώνη ασφαλείας καμιά φορά..
ReplyDeleteΥπέροχες εικόνες..
@..insomnia..
ReplyDeleteκαλησπερα
σ ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια..
@..sunshine..
ReplyDeleteχμμ δικιο εχεις μονο που καλο ειναι να το εχεις επιλεξει εσυ..
αν οχι,κατι σαν πολυ μεγαλη ανασφαλεια μου δειχνει..
:)
φιλακι
Ως ήχος ομολογώ πως δε βρισκόμουν εκείνη την περίοδο σε καμία σχολή χορού.
ReplyDeleteΩς άνθρωπος μπορώ να πω πως καμιά φορά το αίσθημα ανασφάλειας που νιώθουμε κάποιες περιόδους, ακόμα κι αν αυτό είναι αναίτιο, μας οδηγεί στην ελπίδα.
Τούτο πάλι δε συμβαίνει όταν νιώθουμε σιγουριά είτε ομορφιάς είτε ασχήμιας στη ζωή μας.
Η σιγουριά φέρνει πάντα την στασιμότητα.
@..ηχε μου..
ReplyDeleteχμμμ μ αρεσει ομως η σιγουρια,ειναι σαν υπνος σε πεντακαθαρα σεντονια που μυριζουν μεσημερι καλοκαιριου..!!
H ιδιαιτεροτητα των γραπτών σου ειναι μοναδικη...
ReplyDeleteΟμως να μην ξεχνας τη ζωνη...:-)
@..ηλιαχτιδα μου..
ReplyDeleteδεν την ξεχνω κι ας μ ενοχλει,κι ας γκρινιαζω!!
άμα τα όνειρα έχουν χρώματα πάλι, κλέβει και λίγα η ζωή. εμένα καλό μου ακούγεται...
ReplyDeleteχ
@..μαγια μου..
ReplyDeleteειναι σημαντικο τα ονειρα να ειναι χρωματιστα..
ξερεις τι σοκ ειχα παθει οταν ξυπνουσα το πρωι και ή δεν θυμομουν να ειχα δει κανενα ονειρο,ή ηταν μεσα στην καταχνια..
μια χαρα τωρα
:)))
Χρωματιστά όνειρα... χρωματιστές ελπίδες!!!
ReplyDeleteόλα όμορφα στη γωνιά σου
ReplyDeleteφιλιά φιλενάδα μου
Να ονειρεύεσαι καλή μου, και το χρώμα ποτέ να λείψει, σαν τις όμορφες πινελιές σου πάνω στον καμβά.
ReplyDeleteΝυχτερινό φιλί.
Εμένα πάντα σχεδόν τα όνειρά μου είναι τραγικά και τρομακτικά... Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί. Σε κάποια εντόπισα μετά από πολύ ψάξιμο μέσα μου την βαθύτερη αιτία. Κι εκείνα σταμάτησαν να με στοιχειώνουν. Τα υπόλοιπα μου κρατούν μία ιδιότυπη παρέα σε έναν ύπνο που ποτέ δεν παίρνω μόνη...
ReplyDelete@..αελλα..ισως και χρωματιστη αναμονη!!
ReplyDelete@..παρανοια..πολυ σ ευχαριστω για τα καλα σου λογια..φιλια πολλα πολλα!!
ReplyDelete@..μιστ..την καλυτερη ευχη μου εδωσες..φιλι!!
ReplyDelete:)))
@..industrial..παντα πισω απο τα ονειρα υπαρχει αυτο που μας αγχωνει,που μας βασανιζει κι αλλες φορες αυτο που μας κανει ευτυχισμενους!!
ReplyDeleteφιλια!!
πιστεύω στα όνειρα και τα νοήματά τους... έχω διαπιστώσει βέβαια πως η ψυχική μας κατάσταση είναι καθοριστική για το περιεχόμενό τους...
ReplyDeleteκαι να σου πω και κάτι φεγγαρένια μου? εγώ προτιμώ τα όνειρα με τα μάτια ανοιχτά... εκεί καθορίζω εγώ το σενάριο, τη σκηνοθεσία, το casting, τη δ/νση φωτογραφίας, τη διανομή, τη μουσική... και η αλήθεια είναι ότι συχνά "φεύγω" κάνοντας όνειρα χρωματιστά... κι απ' ό,τι φαίνεται πιθανά δεν θα το αλλάξω...
το θέμα εδώ είναι η ζώνη σαφώς! απαρέγκλιτα όταν οδηγείς, ναι!... όχι αλλού ;-))
μωβ γλυκά φιλιά
νατ.
@..μωβ μου..
ReplyDeleteτο επομενο ποστ ακριβως αναφερεται σ ενα αληθινοτατο ονειρο και πολυ πολυ χρωματιστο!!
φιλια πολλα!!
Παντα οδηγώ χωρις ζώνη ασφαλείας και ζηλευω εκεινη την χορευτρια την Ισιδωρα Ντάνκαν που χορεψε τον τελευταίο της χορο χωρις ζώνη ασφαλείας ....
ReplyDelete@..αναστασια..λυπαμαι που δεν την γνωριζω!!
ReplyDeleteφιλια