Θρυμματισμένα σύννεφα ως εκεί που φτάνει το μάτι.-Φεύγω.
-Μείνε λίγο ακόμη!
Εκλιπαρεί να σωθεί από τον θάνατο, ένα απόγευμα, θέτοντας τα τελευταία ερωτήματα
στον άνεμο και το λιγοστό φως.
Κόκκοι άμμου, νερό, θάλασσα!
Το τέλειο υπάρχει εκεί όπου θέλγονται οι αισθήσεις δίχως την επίρρεια των σκέψεων.
Οι σκέψεις αρέσκονται την βία, το αίμα, τον πόνο, την τριβή. Ανταγωνίζονται η μία την άλλη, ξεσκίζουν.
Λαβώνουν γιά να στέκονται ορθές. Καταβροχθίζουν.
Δημιουργούν ρωγμές, γκρίζα στίγματα στο λατρευτό, λευκό απόλυτο του ''τίποτα''.
Δυό γκρίζα στίγματα, εγώ κι εγώ!
“υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων: εκείνοι που ζουν μπροστά στη θάλασσα, εκείνοι που φτάνουν μέσα στη θάλασσα κι εκείνοι που από τη θάλασσα καταφέρνουν να επιστρέψουν ζωντανοί. Κι έλεγε: Θα δεις τι έκπληξη όταν ανακαλύψεις ποιοι είναι οι πιο ευτυχείς.”
Ωκεανός
υ.γ. η τελευταία παράγραφος από το βιβλίο του Αλεσσάντρο Μπαρίκκο
Η μεγαλύτερη μάχη γίνεται μέσα μας.Πώς όμως να νικήσει το έγώ το άλλο εγώ;...
ReplyDeleteφιλάκι γλυκό
"Να εισαι ο εαυτος σου" λενε και ξαναλενε και με θυμωνει η αφελια που το λενε....δεν ειναι ευκολο να γνωρισεις τον εαυτο σου για να εισαι. Κι οταν στιγμες στιγμες συμβαινει αθελα η ηθελημενα, το νιωθεις και το χαιρεσαι.
ReplyDeleteΚαλη εβδομαδα φεγγαρενια μου!
Η θάλασσα είναι όπως κι ο Έρωτας.Σε τραβάει κοντά της.Σε θέλγει.Της αφήνεσαι.Δε ν μπορείς να της αντισταθείς.
ReplyDeleteΚι εκεί που είναι ήρεμη,ξαφνικά σηκώνει κύμα θεόρατο.Έτοιμο να σε αφανίσει.
Αν ξέρεις κολύμπι,ίσως και να τα καταφέρεις.Να βγείς στη στεριά.Κι αν πάλι δεν ξέρεις,κάνεις ό,τι μπορείς για να επιβιώσεις.
Το ζητούμενο είναι να μην τα παρατήσεις...
Μια αγκαλιά;
χχχχχχχχχχχ
@..ψυχη..
ReplyDeleteειναι οι προβες και η προβολη της ταινιας..
τα χρηματα του ταμειου δεν παιζουν!!
ετσι;
@..dee dee..
ReplyDeleteποιος απο ολους τους εαυτους μου;αυτο θα με προβληματιζε εμενα!!
@..θαλασσα..ερωτας..ζωη..
ReplyDeleteτο απολυτο λευκο..
αγκαλια μεγαλη
αν ησουν κι εδω
xxxxx
Διαβάζοντάς σε, μιά εικόνα βλέπω: Εσένα να βγαίνεις απ' τη θάλασσα, ευτυχισμένη που κατάφερες να επιστρέψεις ζωντανή! Και ίσως νά'σαι η πιό ευτυχισμένη...
ReplyDeleteΈνα απόσπασμα από το ποίημά μου "η εξομολόγηση", έτσι για αρχή...
ReplyDelete.............
Κι όταν αυτοί
που στο δρόμο πάντα περιμένουν,
για να φωτογραφίσουν
τις ανθρώπινες στιγμές,
μας δουν κρυφά να ονειρευόμαστε...
όλοι κάτι κρυφά ονειρεύονται
τα βράδια
κάτω απ’ το φεγγάρι.
Κι αν δεν υπήρχαν
τα πουλιά στον κόσμο,
δεν θα υπήρχαν κι οι τρελοί
που σηκώνουνε τα χέρια
και πετούν
και χάνονται.
Και τα εφτά χρώματα φτιάχνουν μια παιχνιδιάρα πεταλούδα
σ’ έναν ανοιξιάτικο ουρανό
ή ένα άσπρο νεκρικό πουκάμισο
της τελευταίας μέρας του χειμώνα...
Εγώ ή Εγώ; Η μεγαλύτερη μάχη μας. Μου άρεσε πολύ "το απόλυτο λευκό"
Καλησπέρα
ReplyDeleteΠολύ σωστό αυτό για τους τρεις
τύπους των ανθρώπων που γράφει
ο Αλεσσάντρο στο βιβλίο του
Ωκεανός......
Εγώ πάντως είμαι με
την επιστροφή από τον Ωκεανό
Γιατί πάντοτε όλη μου σχεδόν
την ζωή εκτός από την παιδική
επέστρεφα από τα ταξίδια μου
στον Ωκεανό......
Καλό βράδυ
Καλό βράδυ
μονο εκεινος που εχει νιωσει την ευτυχια του να βγει ζωντανος απο την θαλασσα και μαλιστα μετα απο φουρτουνα ξερει να ξεχωριζει την διαφορα και την πραγματικη ευτυχια...
ReplyDeleteαλλιως παντα περιμενει μια λανθασμενη ευτυχια που ποτε δεν θα ερθει...
νεραιδενια φιλια!
Καλησπέρα. Έτσι απλά πέρασα
ReplyDeleteΠολλά φιλιά
Καλησπέρα. Έτσι απλά πέρασα
ReplyDeleteΠολλά φιλιά
@..βιολιστη στην στεγη..
ReplyDeleteκι ετσι το δεχομαι
@..προμηθεα δεσμωτη..
ομορφο..
@..sailor..
σας ζηλευω αγαπητε
@..ναιαδα..
κι ετσι βεβαιως
@..ελενα,,
καλημερα
υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τη ζωή να περνά μπροστά στα μάτια τους, άλλοι που κολυμπούν βαθειά μέσα στην ουσία της, και τέλος αυτοί που γεμάτοι πια από εμπειρίες βγαίνουν και αφήνουν τον επόμενο να πάρει τη θέση τους...
ReplyDelete@..χαρα..
ReplyDeleteχχμμμ την θεση τους σε αλλους;
υπαρχει αυτο;
αμέ... για σκέψου το λίγο...
ReplyDelete