μια μέρα βροχερή

M' αρέσει το mood που αποκτά η φρεσκοπλυμένη πόλη μετά από το ψιλόβροχο.
Ομπρέλλες να στάζουν,  βήματα να αποφεύγουν νερένιες λακούβες,  φώτα να λαμπυρίζουν.

Κι όλη αυτή η σκοτεινιά σα να σκεπάστηκε ο ουρανός με σεντόνια γκρι με ροζ πουα από την τελευταία κολεξιόν της Laura Asley ας πούμε..

Θα ήθελα να σε πάρω αγκαλιά και να σου  διηγηθώ το όνειρο που είδα χθες βράδυ.
Είχα περάσει από το μαγαζί της Μαρίας,  και φορούσε λέει ένα δαχτυλίδι φτιαγμένο από τρίχα αλόγου.
Ζήτησα ένα παρόμοιο,  και εκεί που βγήκαμε στην αγορά να ψάχνουμε για τα υλικά,  βρίσκομαι σ ένα χώρο ακάλυπτο κι αρχίζω να σκαλίζω ένα χαρτονένιο κουτί,  γεμάτο ως επάνω με χίλια δυό καλούδια..
Όπως έκανα να πιάσω το καθένα,  μου ξεφύτρωνε κι ένα καινούργιο από κάτω,  κι αν το καλοσκεφτείς,  αναμνήσεις θα πρέπει να ήταν γιατί χίλια δυο καλά δε χωράνε ποτέ σ ένα μικρό κουτί,  μοναδικό βιός ενός ανθρώπου που μόλις έφυγε από τη ζωή..

Το πρωί,  έμαθα πως μας άφησε και ο Θανάσης ο Βέγγος..

*πρέπει να βρεθεί τρόπος να κρύβουμε τα όνειρα σε θυρίδα,  είναι τόσο σπάνια και πολύτιμα πια..


η φωτό από το weheartit.com