Monday, April 22, 2013

διλήμματα





Aυτό πάλι,  που βλέπεις το βάζο,  λαχταράς και το περιεχόμενο αλλά το βλέμμα σου κολλάει στο καπάκι πως το λένε;

Άραγε θα πρέπει να βγάλεις το φελλό;  το κερί;  να ξεβιδώσεις το μεταλλικό καπάκι;  και πως;  φτάνει το χέρι ως εκεί;  μήπως το γλυκό βρίσκεται πολύ ψηλά και το χέρι είναι πολύ κοντό;  μήπως το χέρι πονάει;  μήπως το γυαλί σπάσει;

κι ο χρόνος;  συνηγορεί σε όλη αυτή την ''επίπονη'' διαδικασία;

8 comments:

  1. Ο Επίκουρος εδώ θα έδινε την σωστή απάντηση, αναλύοντας το είδος της επιθυμίας, αν είναι αναγκαία η όχι, εάν το αντίτιμο είναι βαρύτερο κλπ

    ReplyDelete
  2. απο την στιγμή που το θέλεις να το φας το ανοίγεις και το τρως. Έτσι απλά. Η ζωή είναι μικρή γμτ!!!!!

    ReplyDelete
  3. @ ηλιογραφε μου

    η επιθυμια δεν ειναι παντα επιθυμια; μηπως παντα δεν υπαρχει ενα αντιτιμο, κατι παιρνεις κατι χανεις; σε ολες τις επιλογες δεν συμβαινει αυτο;

    εδω μιλαμε για τον απολυτο φοβο, πιθανον ανοητο αλλα κυριαρχο παρ ολα αυτα..

    πως του λες αυτο το ''φτου ξελευτερια;''

    ε; ε;

    ReplyDelete
  4. @ γιωργο

    (πολυ χαιρομαι που εισαι εδω;)

    συμφωνω, πως κατανικας το μεσοδιαστημα δεν ξερω..

    :)

    ReplyDelete
  5. Εγώ πάλι, η τρελή, δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξω τέτοιο βαζάκι.
    Προτιμώ απ'το να το γευτώ να το χαίρομαι με τα μάτια, μάλιστα καλά κατάλαβες προτιμώ να το "στολίσω"..
    Φιλιά!!

    ReplyDelete
  6. Μήπως με τόσα "μήπως" κάνουμε στη ζωή μας πάντοτε τα απλά περίπλοκα και έτσι χάνουμε και την ουσία και τη στιγμή? Όπως το είπες εξάλλου, κάτι παίρνεις, κάτι χάνεις, αλλά αυτό είναι ΖΩΗ. Αλλιώς δεν κάνεις τίποτα απολύτως...

    ReplyDelete
  7. @ τζινα

    μη νομιζεις οτι δεν σε καταλαβαινω..
    εχω μαζεψει κατα καιρους βαζακια και βαζακια με διαφορα υπεροχα περιεχομενα..

    εκ των υστερων ομως δε μετανοιωνεις που δεν το γευτηκες οταν επρεπε;

    εγω ναι !

    :)

    ReplyDelete
  8. @ κοβω βολτες

    και ''μηπως'' και φοβοι και αναλυσεις και κοντρα αναλυσεις.. εχεις δικιο στο οτι τα πραγματα ειναι πολυ πιο απλα αλλα να καμμια φορα η ακρη του κουβαριου χανεται χχχ

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...