Nομιζω οτι η εικονα αυτη υπογραμμισε το δικο μου καλοκαιρι.. νεαρη γυναικα γυρω στα 30, γυμνοστηθη, με μωρο περιπου 1,5 ετους που επαιζε με τη μια θηλη με το χερακι του και απο την αλλη θηλαζε, ποσες φορες μεσα στις 5 ωρες που τους ειχα γειτονες στη διπλανη ομπρελλα, χωρις κλαμα, χωρις πειναω.. σαν ενα μικρο ζωακι απο την μανα του, επινε οποτε ηθελε να ξεδιψασει ετσι απλα οπως πιναμε εμεις τον καφε μας, αγγιζοντας την σε μια αγκαλια που κουμπωνε τους δυο τους σε Ενα συνολο ζηλευτο και τοσο μαγικο!!!
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Saturday, July 26, 2014
εικονα
Nομιζω οτι η εικονα αυτη υπογραμμισε το δικο μου καλοκαιρι.. νεαρη γυναικα γυρω στα 30, γυμνοστηθη, με μωρο περιπου 1,5 ετους που επαιζε με τη μια θηλη με το χερακι του και απο την αλλη θηλαζε, ποσες φορες μεσα στις 5 ωρες που τους ειχα γειτονες στη διπλανη ομπρελλα, χωρις κλαμα, χωρις πειναω.. σαν ενα μικρο ζωακι απο την μανα του, επινε οποτε ηθελε να ξεδιψασει ετσι απλα οπως πιναμε εμεις τον καφε μας, αγγιζοντας την σε μια αγκαλια που κουμπωνε τους δυο τους σε Ενα συνολο ζηλευτο και τοσο μαγικο!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
στο σύνολο
Σιγά σιγά μαθαίνεις, πως οι άνθρωποι με τους οποίους δεν μπόρεσες να νιώσεις αυτό το ''αβίαστα αφήνομαι'' είναι άνθρωποι...
No comments:
Post a Comment