Ok αντίγραφα δεν είμαστε!
Ok να συμφωνούμε σε όλα δεν μπορούμε!
Οπωσδήποτε και υποστηρίζουμε την διαφορετικότητα, όμως το να μιλάμε δυό ολόκληρες ώρες στο τηλέφωνο δεν φτάνει. Ούτε η 30+ ετών οικειότητα αρκεί.
Κάτι λείπει μέσα από το πακέτο και ενώ φαινομενικά δείχνει γεμάτο κατά βάθος είναι άδειο. Και νομίζω ότι ξέρω τώρα πια τι είναι αυτό που λείπει. Είναι το άλλο άτομο, είναι το άλλο μισό που δεν είναι μισό, είναι ένα κομμάτι του μισού. Είναι που οι δικές μου επιθυμίες και τα δικά μου συναισθήματα προβάλονται στο άτομο αυτό. Για αυτό η φίλη μου είναι μονίμως ''αλλού''. Γιατί κάποια άλλα είναι τα συναισθήματα της για μένα, σίγουρα απέχουν πολύ από αυτό που θα ήθελα.
Στα γενέθλια λοιπόν και στα χρόνια πολλά είμαστε εκεί.. στην αγάπη τσουκ.. κι αν μιλήσουμε για ενσυναίσθηση είναι μια τόσο μα τόσο πικρή ιστορία.
*επιτρέψτε μου να πω ''αι στο διάλα'' κουρασμένη καθώς είμαι από ένα χθεσινό τηλεφώνημα, που υπο τις σωστές συνθήκες θα έπρεπε να με κάνει να νιώθω ''στο μαξιλάρι μου''
και το γνωστό βιντεάκι για το τι είναι ενσυναίσθηση:
Νομίζω πως πρέπει να το ’χει επικοινωνιακά και ο άλλος ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε τα αισθήματά του. Να υπάρχει ανταπόκριση όπως λέει στο τέλος και το εξαιρετικό βιντεάκι.
ReplyDeleteΔύσκολο; Ε, λίγο…
Καλό μήνα!
πολυ δυσκολο Στρατο
Deleteκι αν δεν το εχουμε συζητησει φορες και φορες
ειναι για ολους δυσκολο αλλα πιστευω πως αναμεσα στους δυο ο ενας παντα εμπιστευεται περισσοτερο, ή δειχνει συναισθηματα περισσοτερα, ή ακομη εχει αναγκη απο περισσοτερα
αν δεν υπαρχει αμοιβαιοτητα σε υψηλο βαθμο πως να υπαρχει ανταποκριση ε; εγω ειμαι εδω και εσυ εισαι εκει, χαιρομαι που υπαρχω και υπαρχεις λεμε και καμμια καλημερα και ως εκει
καλο μηνα αντευχομαι
9.11 βραδακι εδω
φιλια πολλα :)))
Καλησπέρα σου και Καλό Μήνα, όπως και Καλή βδομάδα.
ReplyDeleteΔύσκολο το θέμα της επικοινωνίας και κυριότερο της επαφής ανάμεσα στους ανθρώπους. Τουλάχιστον να ξεκαθαρίσουμε εμείς ότι κάνουμε τις κινήσεις μας και από εκεί και πέρα ότι αποφασίζει ο άλλος. Καλή συνέχεια να έχεις.
καλησπερα Γιαννη
DeleteΠιστευω οτι ειναι δυσκολο να ζητας απο τον αλλον κατι που δεν δινεις. Το θεμα ειναι κατα ποσο οσμιζεται ο αλλος αυτο που του δινεις, αν το χρειαζεται, αν το απολαμβανει και αν το διαθετει για να σου το επιστρεψει πισω.
Η εκτιμηση μου ειναι οτι δεν το διαθετει, αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν σ αφηνει πεινασμενο συναισθηματικα!
καλο βραδυ σου ευχομαι
ευχαριστω για το περασμα
:)
Ενσυναίσθηση είναι και αυτό που λένε πχ οι Άγγλοι, "να μπορείς να μπεις στα παπούτσια αλλουνού", πολύ απλά, μπαίνω στην θέση του άλλου, αισθάνομαι μαζί σου... αν δεν κατα-νοήσεις βαθιά τον άλλο, δεν θα τον συμ-πονέσεις και δεν θα τον αγαπήσεις και δεν θα υπάρξει επι-κοινωνία... έτσι όλα ξεκινούν απ' την κατανόηση.
ReplyDeleteΤο 2011 είχα γράψει για την ενσυναίσθηση, θα δοκιμάσω να βάλω το link!
https://ainafetst.wordpress.com/2011/06/13/empathy/
ΑΦιλάκια με ενσυναίσθηση! :)
καλησπερα μαγισσουλα μου!
DeleteΜα πως να μπεις στα παπουτσια του αλλου οταν το εγω σου ειναι μεγαλο οσο το φεγγαρι; Να μπεις στα παπουτσια του αλλου σημαινει νοιαζομαι, ρωταω, συζηταω, επικοινωνω οπως πολυ ωραια το λες αλλα πρωτα πρεπει να παραβλεψεις το εγω σου εστω για λιγο, αυτο κι αν ειναι δυσκολο δεν συμφωνεις; γιατι πως να το βαλω διπλα το εγω μου εγω, και μετα τι θα απογίνω; πως θα φαινομαι; μηπως χαθω;
το link δυστυχως ουτε εγω δεν μπορω να το κανω αντιγραφη αλλα θα προσπαθησω στα ενδοτερα μηπως γινεται
φιλια κι απο μενα :)
Οι άνθρωποι πάσχουν από ενσυναίσθηση, γιατί κυριαρχούν τα εγωιστικά χαρακτηριστικά (τους).
ReplyDeleteΆνθρωποι που τοποθετούν το κέντρο βάρους όλων των πραγμάτων ( μη σου πω και του κόσμου όλου) στο εγώ τους. Άνθρωποι που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ- δεν βοηθήθηκαν ίσως .
Μερικές φορές τους βλέπω και με συμπάθεια. όχι πάντα αλλά υπό συνθήκες κατανοώ. ίσως λόγω της επιστήμης. Αλλά μέχρι εκεί. Από τον άνθρωπο σου, από τη φίλη σου έχεις ανάγκη να δίνεις αλλά και να παίρνεις.
Το να νιώθεις τον άλλον και να είσαι εκεί όταν σε χρειάζεται είναι τόσο σημαντικά για να προχωράει η σχέση ομαλά....
Φιλάκια πολλά :)))
πολλες φορες, αλλα δινω εγω κι αλλα ζηταει ο αλλος - αρα να βρισκουμε τους καταλληλους ανθρωπους πρεπει αλλα μοιαζει τοσο δυσκολο Αριστεα μου και καποια κομματια μας παραμενουν ακαλυπτα.. πειναμε, το φωναζουμε, αλλα δεν υπαρχει και τροπος να κλεισουμε τις χαραμαδες - ζωη !
Deleteφιλια κι απο μενα
:)
Αν σ' ενδιαφέρει πραγματικά να κατανοήσεις τον άλλο, θα παραμεριστεί ο "εαυτούλης" και μόνο τότε θα υπάρξει επικοινωνία, όμως...συνήθως υπάρχει κίνητρο πίσω από κάθε απόπειρα προσέγγισης μας γιατί πάλι το εγώ ψάχνει τη δική του βολή... έτσι γεννιέται η απογοήτευση... ΑΛΛΑ η λύση βρίσκεται στο πολύ πολύ αγαπημένο μου:
ReplyDelete"Ευλογημένος αυτός που δεν προσδοκά, δεν θ' απογοητευτεί ποτέ". (Βούδας, Χριστός)
ΑΦιλάκια Στέλλα μου και καλή νύχτα να έχουμε! <3
αυτος που δεν προσδοκα απο το ανθρωπινο ειδος θα ελεγα μαγισσουλα μου, το πιο σοφο ειναι να φροντιζεις να δημιουργησεις ενα αλλου ειδους θετικο περιβαλλον ωστε να τροφοδοτεις τον εαυτο σου - βεβαια η ενσυναισθηση δεν αντικαθισταται αλλα τουλαχιστον οι χαραμαδες να ειναι πολυ μικροτερες
Deleteφιλακια με ενα καλο βραδυ
:)