Sunday, July 09, 2017

Κυριακή πρωί





Τις Κυριακές αυτές,  που ξυπνάς αλλά δεν έχεις ξυπνήσει ενώ οι ώρες περνούν,  ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά,  η βεράντα καίει,  η ησυχία δίνει κλωτσιά στη σιωπή,  πεταλούδες σα νιφάδες χιονιού,  τιτιβίσματα χελιδονιών κι ο περιστρεφόμενος ανεμιστήρας σαν ον φερμένο από αλλού.  Κυρίως κάψα και η απουσία του δροσερού νερού της θάλασσας,  οι σελίδες του βιβλίου στην ξεκούραση,  αύριο φωνάζουμε,  αύριο θα σας πάμε βόλτα στις ξαπλώστρες,  στα κύμματα,  στην αλμύρα,  στο μπλε.  Οπωσδήποτε στο μπλε!


4 comments:

  1. Μου άρεσαν και λάτρεψα αυτές τις περιγραφές στον εσωτερικό κόσμο του σπιτιού. Όπως και οι προσμονές επίσης.
    Να έχεις την καλησπέρα μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ηρθε το αυριο, προσπαθουμε να συνελθουμε :)

      Delete
  2. Ωστόσο τα όμορφο ψάθινο καπέλο στην κρεμάστρα θα σου θυμίζει, Στέλλα μου, ότι χρειάζεσαι οπωσδήποτε το μπλε!

    Καλό καλοκαίρι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. τετοιο ατιθασο που ειναι το καλοκαιρι, διχως το μπλε θα δυστυχουσαμε Στρατο :)

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...