18 Αυγούστου, αυτό το καυτό πρωινό του Σαββάτου, όπου ο ιδρώτας κατέχει κάθε πόντο δέρματος στο κορμί, αν με ρωτούσες θα σου απαντούσα ''ναι, ακόμη!''.
Με άλλο τρόπο όμως!
Πιο ρεαλιστικά, πιο συγκαταβατικά, πιο ναι μεν αλλά, πιο ήρεμα, πιο γαλήνια, λιγότερο διεκδικητικά, χωρίς ερωτηματικά, με απαντήσεις, λιγότερο απαιτητικά, με άλλες προσωπικές ανάγκες και με επίγνωση του καινούργιου εσωτερικού μου κόσμου.
Με τρόπο διαφορετικό , αλλά καθαρό.
''ακόμη ναι''!
Θα σου απαντούσα,
Αν με ρωτούσες!
Στα ηχεία, το cheek to cheek
Πολλές και όμορφες καλησπέρες σε μια γραφή που ξεχωρίζει για την εκφραστική της δύναμη.
ReplyDeleteΓιαννη, (πλακα μου κανεις θελω να σου πω), αλλα σ ευχαριστω για την αμεριστη συμπαρασταση, δεν μ αφηνεις ποτε μονη και παντα με τον καλο τον λογο, σε σημειο να ξαναγυριζω να διαβασω το κειμενο μηπως και βρω κι εγω τα θετικα του χαρακτηριστικα!
Deleteγελαω!!!
ομορφο σ/κ να εχεις
Στέλλα,
Deleteνα είσαι σίγουρη ότι δεν σου κάνω καθόλου πλάκα...! είναι τώρα οι δύο σου τελευταίες αναρτήσεις, που έχουν μια διαφορετική εκφραστική ταυτότητα και δύναμη. Και αυτό δεν είναι απλά ένα τυπικός "καλός λόγος". Είναι ουσία.
Σαν κάποιος γράφει δημόσια και μεταφέρει έτσι ένα κομμάτι της ψυχής του ή της σκέψης του, τότε να είσαι σίγουρη ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα έρθουν και θα "ακουμπήσουν" διερευνητικά πάνω σε αυτό.
Δεν θα το προσπεράσουν τυπικά.
Προχώρα λοιπόν, να περνάς καλά.