Monday, September 16, 2019

στο τηλέφωνο





-Μαμά έχω βάλει το κέντημα σου στο facebook και κοντεύει τα 1000 like,  έχεις πάρει πολλούς επαίνους,  όλοι μπράβο να σου πω μου λένε!
 Λείπει εδώ και μια βδομάδα στην Αθήνα,  μιλάμε στο τηλέφωνο,  χαίρεται.
-Ποιό κέντημα;  Ένα σωρό σου είχα φτιάξει,  κεντούσα κεντούσα..  νόμιζες..
-Αυτό που το έλεγες το ύφασμα κουκουλάρικο μαμά,  τώρα το λένε Αραχωβίτικο,  που είναι σταυροβελονιά,  όχι με μουλινέ αλλά με την πιο χοντρή κλωστή νομίζω κοτόν περλέ την λένε.
-Δεν μπορώ να το φέρω στο μυαλό μου αλλά αν το δω από κοντά θα το θυμηθώ σίγουρα.
-Θα σου το δείξω όταν έρθεις μαμά.  Έχει πολύ όμορφα χρώματα,  είναι στις αποχρώσεις του σάπιου μήλου.
-Ααα είναι αυτό που το έχω κι εγώ.
-Μα όλα επί δύο τα κεντούσες,  ένα για μένα κι ένα για σένα.
-Για την αδερφή σου τα κεντούσα τα δεύτερα αλλά εκείνη δεν τα ήθελε και τα κρατούσα εγώ.
-Εγώ τα αγαπάω τα κεντήματα μαμά.
-Καλά κάνεις και τ'  αγαπάς,  τόση δουλειά πώς γίνεται να μην την εκτιμάς!
-Σκέφτεται λίγο,  έχεις κι ένα άλλο σε κουκουλάρικο μου λέει,  ένα ακόμη πιο όμορφο,  το έχω κι εγώ κάπου ατελείωτο..  παύση..  όταν θα έρθω θα ψάξω να το βρω..  παύση..  θα το πιάσω να το τελειώσω..
-Να το τελειώσεις μαμά,  βέβαια να το τελειώσεις!
-Να δω μόνο πως θα πιάσω τη βελόνα με τα χέρια μου.
-Έχει και μεγάλες  βελόνες μαμά..

Αμφιβάλλω μα μακάρι να το καταφέρει,  η βελόνα θέλει δάχτυλα ντελικάτα και τα δικά της έχουν ''βαρύνει''  από τα αρθριτικά.


13 comments:

  1. Γεια στα χέρια της και μακάρι να μπορέσει να επαναλάβει κεντήματα πολλά. Λατρεύω κι εγώ τα κεντήματα και έχω κάποια από την μητέρα μου και ακόμα παλιότερα. Να είσαστε Όλοι Καλά. :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αλήθεια αείποτε;
      Μου άρεσαν πάντα και τα κεντήματα της μαμάς μου αλλά και εγώ να κεντάω, είναι απίστευτα χαλαρωτικό!
      Να τα βάζεις επάνω στα έπιπλα να τα βλέπεις, νομίζω ζωντανεύουν αναμνήσεις αλλά και ζεσταίνουν τις γωνιές του σπιτιού.
      Μακάρι να μπορέσει αλλά φοβάμαι πως στην ηλικία της θα είναι δύσκολο.Θα δοκιμάσουμε όμως, ξέρεις θα νιώσει ''ικανή'' όχι πως δεν είναι ένα σωρό φαγητά και πίτες μας φτιάχνει..

      φιλιά
      ανταποδίδω την ευχή :)))

      Delete
  2. Μπράβο στη μαμά!Άξια!! Της δικής μου μαμάς τα έχω και τα προσέχω σαν φυλαχτό. Σκέψου ότι και τα τελευταία κεντήματα, που δεν έβλεπε καλά τα κρατώ κι ας έχουν λάθη στο μέτρημα...
    Να κεντάει Στέλλα μου η μαμά σου, κάνει καλό και στο μυαλό.
    Υπέροχο κέντημα και τα χρώματα αγαπημένα
    Αγαπώ κι εγώ το κέντημα πολύ.
    Φιλιά πολλά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να κεντάει αλλά πώς;
      Ωστόσο πρέπει να δοκιμάσουμε αν και νομίζω πως μέχρι να έρθει θα βγουν άλλες δουλειές. Αναρωτιέμαι επίσης αν θα έχει την υπομονή.

      Κι εγώ κι εγώ το αγαπώ
      φιλούδια

      Delete
  3. Πολύ όμορφο το «κουκουλάρικο» πραγματικός θησαυρός με διαχρονική αλλά και συναισθηματική αξία. Μπράβο στη μαμά! Χρυσοχέρα!
    Φοβάμαι Στέλλα μου πως είμαστε οι τελευταίοι δημιουργοί λαϊκής τέχνης κυρίως σε ότι αφορά το κέντημα.
    Μακάρι να κάνω λάθος γιατί δυστυχώς η γενιά μετά από μας όχι μόνο δεν ασχολείται αλλά και για τα ήδη υπάρχοντα είναι αδιάφορη. Αν δεχτούμε πως είναι οι επιταγές της μόδας, υπάρχει ελπίδα γιατί μόδα είναι και γυρίζει.
    Πάλι με χρόνια με καιρούς!.....ποιος ξέρει; μπορεί να το εκτιμήσουν.
    Πάντως οτιδήποτε αφορά λαϊκή τέχνη και χειροτεχνία Αγαπημένο!!!!!!
    Να μου φιλήσεις το χέρι της μαμάς!
    Καλό ξημέρωμα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Λογικό δεν είναι Αννίκα μου;
      Τα παιδιά μας τρέχουν για άλλα πράγματα κι εμείς είμασταν τόσο χορτάτοι από λαικά καλλιτεχνήματα που δεν θελήσαμε να τα περάσουμε στη νέα γενιά. Θέλαμε νομίζω να είναι στο ''δρόμο'' και όχι στο ''σπίτι'' και το πετύχαμε.

      Μπορεί ναι, κάποια στιγμή να ταιριάξει το παλιό με το καινούργιο!

      Πολύ ευχαρίστως :-)))
      καληνύχτα

      Delete
  4. Καλημέρα.Διάβαζα τις αναρτήσεις σου αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι για να σχολιάσω.Τρέχουμε για την μητέρα μου με τα προβλήματα υγείας που έχει.
    Η μητέρα μου δεν το είχε με το κέντημα ποτέ.Εχει όμως πολλά από την γιαγιά μου και κάποια που είχε αγοράσει όταν ήταν στην Θεσσαλονίκη.
    Εύχομαι καλό φθινόπωρο να έχουμε με υγεία.
    Μουσική σήμερα θα σου στείλω από https://radiopoint.gr/ (δεν εχει διαφημίσεις!!!!) Αξίζει οποιος θέλει να ακουσει μουσική.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ωραία είναι από όπου κι αν προέρχονται!
      Σ ευχαριστώ,
      καλό βράδυ

      Delete
  5. Μόνον εγώ μπορώ να την καταλάβω. Τα δάκτυλα μου από την αρθρίτιδα έχουν παραμορφωθεί πια και συγχρόνως δεν είναι σταθερά λόγω της Πάρκινσον, όμως εγώ κεντάω ακόμα γα φίλες, για δωράκια, και είμαι ενθουσιασμένη για το κάθε έργο μου. Τώρα κεντάω τα σεντονάκια για το εγγόνι μιας; φίλης που γίνεται πρώτη φορά γιαγιά.Η μαμά σου χαίρεται που εσύ...χαίρεσαι με τα έργα της.Υπέροχο το κέντημα , θαυμάσια τα χρώματα, μπράβο στη μαμά σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχτίδα μου η δημιουργία είναι η ίδια η ζωή!

      Σ ευχαριστώ
      την καλημέρα μου και τα φιλιά μου

      Delete
  6. Χμμμμ κάπου έστειλα εδώ ένα σχόλιο. Είμαι σίγουρος. Τι απέγινε; Κάτι δεν έκανα καλά; Καλησπέρα Στέλλα μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν το βρίσκω Γιάννη μου ή αλλού σχολίασες ή το έσβησες κατά λάθος.
      Σχολίασες σήμερα στη σημερινή μου ανάρτηση, αυτό υπάρχει..

      καλησπέρα Γιάννη μας, καλησπέρα

      Delete
  7. Μια απο τα ιδια καιε εγω να πεις της μαμα σου Στελλα μου και τα δικα μου παιδια στις αρχες δεν τα θελανε.. τα φυλαξα και εγω οτι τους ειχα κανει και τωρα τα γυρευουν και εκεινα ..η μοδα κανει κύκλους ακομα και τα κεντηματα..χα.χα
    Μπραβο που τα χρεισιμοποιεις Στελλα μου σιγουρα η μαμα πολύ θα χαιρεται..
    Εκανα και την βολτιτσα μου προς τα πισω..και παντα κατι ενδιαφερον εχεις να πεις...
    Να περνας ομορφα καλο φθινοπωρο..φιλακιααα!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...