Θυμώνω. Απίστευτα πολύ, απίστευτα συχνά. Θυμώνω με τους ανθρώπους. Γιατί δεν μπορεί να αποδεικνύονται τόσο ''λίγοι'', γιατί πιστεύω πάντα πως κατά βάθος είναι υπέροχοι, πως κάτι παραπάνω έχουν να δώσουν μα για κάποιο λόγο το κρατούν τσιγγούνικα για τον εαυτό τους.
Μετά, θυμώνω με τον εαυτό μου. Πού πάει η αποδοχή, η ανέχεια, σκέφτομαι άλλο το διαφορετικό, άλλο το ''λίγο'', αυτά τα δύο παίζουν μπάλα μέσα μου, ένα παιχνίδι όπου δεν υπάρχει νικητής. Πού είναι η δική μου τέχνη στο να ξεχωρίσω την καλή πλευρά; Να μείνω σ' αυτήν σταθερά;
Στο τέλος, όλα μια θολή ανάμνηση, το δεν μου στάθηκες, το ήσουν απών, το ήσουν επιθετικός, εμπαιχτικός, επικριτικός, ειρωνικός, όλα θολά, ο θυμός έχει φύγει, σ' αγαπάω, αγαπάω όλο τον κόσμο.
Αγαπάω όλο τον κόσμο κυρίως γιατί έτσι μ'αρέσει. Επειδή μέσα από αυτή την κατάσταση νιώθει το εγώ μου καλά, όμορφα, υπέροχα!
Αυτήν σου την αγάπη για το κόσμο να την κρατάς ως κόρη οφθαλμού Στέλλα μου! Και ναι, γιατί έτσι σ' αρέσει! Γιατί εσύ νιώθεις καλά και αυτό ανταποκρίνεται στις σταθερές σου! Αυτό είναι το καλύτερο. Στέλνω την καλησπέρα μου.
ReplyDeleteευχαριστώ Γιάννη,
Deleteκαλό βράδυ σου εύχομαι
φιλιά
:)
Ο θυμός φέρνει θυμό και μάλιστα όταν απευθύνεται στους άλλους και γίνει ανεξέλεγκτος φτάνει να γίνει και ενοχή (αν είναι σιωπηλός θυμός)
ReplyDeleteΔεν ξέρω αν υπάρχει διέξοδος και σε τι μετατρέπεις ένα τέτοιο θυμό που να είναι προς όφελός σου.
Πάντως προτιμώ λίγο θυμό από μια απάθεια και απραξία.
Ετσι για να ανάβουν τα αίματα βρε παιδί μου.
Καλό βράδυ Στέλλα!
Αννίκα
Deleteδεν ξέρω αν μπορείς ένα αρνητικό συναίσθημα να το στρέψεις υπέρ σου.
Ίσως με το να αδιαφορήσεις για αυτό και για αυτόν που σου το εμπνέει.
Ο θυμός κάνει τον κύκλο του και φεύγει.
Βέβαια, οι πράξεις που προκάλεσαν θυμό παραμένουν, όπως κι οι χαρακτήρες αλλά είναι χαρακτηριστικό μου να ξεχνάω.
Μ' αρέσουν τα αίματα, αλλά μ' αρέσει κι η ηρεμία.
Την αξίζουμε νομίζω :)
καλό βράδυ Αννίκα μου
Αυτό που μένει: Η αγάπη μας κάνει καλύτερους ή . . . έτσι θέλουμε να πιστεύουμε γιατί ποιος θα ορίζει αυτο το "καλύτερους";
ReplyDeleteΕυτυχείς όσοι στην αγάπη βρήκαν ανταπόκριση και έτσι απόδειξαν την ρωμαλεότητά της. . . για τους άλλους να το συζητήσουμε.
Γνωρίζω, υποδύθηκα τον συνήγορο του διαβόλου!
Ώστε έτσι, συνήγορος του διαβόλου ωστόσο αγαπητέ aeipote, δεν θα διαφωνήσω μαζί σου :)
DeleteΠολλές φορές αναρωτήθηκα, τί στο καλό καλύτερους μας κάνει η αγάπη, κι αν ναι πόσο και σε σύγκριση με τί! Κι αν ναι, πριν υπήρξαμε κακοί;
Κάποια στιγμή όλοι βρήκαμε και την αγάπη και ανταπόκριση, η ζωή είναι στιγμές άλλωστε, αλλά το δύσκολο για μένα είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να βρούμε από αυτόν την ανταπόκριση. Όταν μιλάμε μαζί του να μην τσακωνόμαστε και λίγα λέω, να μην κάνουμε ομηρικούς καβγάδες.
Δεν το προχωράω άλλο γιατί θα σε κουράσω
την καλησπέρα μου
:)
καλό βράδυ
. . . μακάρι να τα είχα βρει με κάποιους όπως, και όσο, με τον εαυτό μου :)
DeleteΚαλημέρα fish eye
Τί πιο θετικό;
Deleteκαλημέρα αγαπημένε ολίγιστε
:)
Δεν συντρέχει λόγος θυμού κι αναστάτωσης, αν το εγώ σου νιώθει καλά αυτό γεννάει αγάπη. Την αγάπη των άλλων! Ζήσε τη ζωή σου προσπαθώντας να ικανοποιείς τον εαυτό σου. Όχι τους άλλους. Ετσι κι αλλιώς, στο τέλος θα σε κρίνουν οι… άλλοι!
ReplyDeleteΠολύ σωστά Στράτο! Δεν είναι τυχαίο πως οι πιο ευέλικτοι και καλοβολεμένοι άνθρωποι έχουν καλοταϊσμένο ''εγώ''τους :)
Deleteκαλό βράδυ
τα φιλιά μου
:)