Πώς γίνεται οι άνθρωποι που έχουν ξεφύγει [?] από τα ''πρέπει'' να μην νιώθουν ικανοποιημένοι;
Δεν υποτίθεται πως έχουν κάνει αυτό που θέλουν;
Μήπως σε άλλο πλανήτη κινείται το ''θέλω'' και σε άλλο το ''χρειάζομαι'';
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
δεύτερη μέρα
Οι καλές σχέσεις απαιτούν την εμπιστοσύνη και των δύο μελών.. δεύτερη μέρα και νιώθω ότι ξεκουράστηκα αλλά κι ότι κάτι έφυγε μέσα από την...
Πολλές ερμηνείες. (γνώμη μου, εε...δεν είναι ντε φάκτο) Μήπως!....λέω μήπως αυτό που πρεσβεύεις, πάντα με πάθος, είναι μόνο μπροστά στους άλλους, ενώ κατά βάθος ούτε και συ πιστεύεις σε όσα λες. Μήπως δημιουργούμε ένα κόσμο φτιαγμένο στα μέτρα μας,κι αν "δεν σου κάτσει" καταλήγεις από θύτης (των πράξεων και καλά) θύμα του εαυτού σου. Εε μετά πως να είσαι ικανοποιημένος;
ReplyDeleteΛέω τώρα...σκέψεις μεσημεριάτικες (με μια ραστώνη....)
Φιλιά!
Έχω μια ένταση σήμερα που δεν με βοηθάει στο να σκεφτώ, πολλοί οι λόγοι όπως λες Αννίκα μου και αυτό που μου γράφεις στο σχόλιο σου ισχύει.
DeleteΜια σκέψη της στιγμής πως είναι ''θέλω'' αντίδρασης και όχι ώριμης συνειδητοποίησης.
Αχ αυτό το χύμα στο κύμα που έχουμε κάποιοι ωραίοι άνθρωποι σ'αυτή τη γη.
Πόσο θα ήθελα να πάρω ένα μεσημεριάτικο υπνάκο αλλά που.. :)))
Ασύμβατες έννοιες Στέλλα. Δεν συναντιούνται πουθενά. "Πρέπει, "Θέλω", "Χρειάζομαι". Και άλλα τόσα. Που μπαίνουν στη ζωή μας από παντού. Και γινόμαστε ένα στάχυ μέσα στη θύελλα. Ακριβώς έτσι.
ReplyDeleteΚαλησπέρα καλή μου φίλη.
Έτσι Γιάννη μου!
Deleteκαλησπέρα κι από μένα :-)))
Τα είπες όλα Στέλλα μου!
ReplyDeleteΥποτίθεται, πως κάνουμε ότι θέλουμε.
Γι' αυτό πάντα παίζουμε κυνηγητό με την ευτυχία!
Σου στέλνω μεγάλο φιλί κι ευχές για ένα όμορφο Παρασκευιάτικο βράδυ!