Ενώ το σημερινό μου όνειρο με ταξίδεψε στην Μύκονο, ένα καλοκαίρι που δοκιμάζαμε μελόπιτα, και νόστιμους καφέδες κάπου πίσω από τους ανεμόμυλους, με τον πολύ δυνατό αέρα να μας θέλει προστατευμένους πίσω από ένα παράθυρο με θέα τη θάλασσα, με εφημερίδες, με τα παιδιά μας ακόμη μικρά και το σύμπαν με χίλιους δυό τρόπους που αργότερα κατανοήσαμε, να συνομωτεί υπέρ μας..
..η σημερινή πραγματικότητα με προσγειώνει με άλλους χίλιους δυό όχι και τόσο όμορφους τρόπους, αφού συνεχώς διαπιστώνω τις ελλείψεις στην πόλη μου, η οποία ομολογουμένως δεν περπατιέται το καλοκαίρι, καθώς ελάχιστες σκιές μπορούν να μας προστατεύσουν από έναν πολύ καυτό ήλιο και με την ευκαιρία να δηλώσω την απορία μου, αν και μέσα μου την γνωρίζω την απάντηση, γιατί κόπηκαν περίπου τριάντα πολυαγαπημένα δέντρα, πολύχρονα, πανύψηλα και με τεράστια κλαδιά γεμάτα φυλλώματα που δημιουργούσαν έστω σε ένα δρόμο αυτής της πόλης ένα πνεύμονα πράσινου και στη θέση τους φυτεύτηκαν αιωνόβιες ελιές από την Χαλκιδική;
Όταν θέλεις να αφήσεις έργο, δεν εξαφανίζεις ότι καλό υπάρχει.
Δουλεύεις με τα κομμάτια που έχουν παραμεληθεί!
Πόσα τέτοια ατοπήματα των τοπικών παραγόντων δεν μένουν ανεξήγητα Στέλλα μου. Ασύδοτοι αφού η κοινωνία του ψηφίζει χωρίς καν να τους γνωρίζει πόσο μάλλον να τους ελέγξει. Συνεπώς, κάνουν ότι γουστάρουν περατζάδα.
ReplyDeleteΑυτά τα πήγαινε έλα με τις αναμνήσεις είναι γεμάτα νοσταλγία.
Καλησπέρα κορίτσι μου.
καλησπέρα Γιάννη μου :)
Deleteδεν καταλαβαίνω γιατί τα έκοψαν ;
ReplyDeleteΟι εργασίες πάντως έγιναν την περίοδο που είμασταν μέσα λόγω κορονοιού!
DeleteΑυτά που άφησαν πίσω τους γενιές και γενιές που έζησαν και πέρασαν απ’ την πόλη, έμειναν σαν αναφορά σε κάποιο βιβλίο του Δημαρχείου. Δυστυχώς με τα χρόνια ο τόπος αλλάζει ταυτότητα και μεταμορφώνεται χωρίς κανένα ίχνος ομορφιάς και εννιά στις δέκα από καθαρή φιλοδοξία και σκέψη του ράβε-ξήλωνε για ευνόητους λόγους. Οι νυν, οι προηγούμενοι, οι επόμενοι και οι ημέτεροι (κουμπάροι, συγγενείς και δικοί μας) που πρέπει να βολεύονται. Δυστυχώς το πριν, το τώρα και το μετά θα είναι πάντα θέμα τσέπης που πριν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της συμφωνίας έχει ξανα-ξηλωθεί, τάχα για ανάπλαση.
ReplyDeleteΑς άξιζε τουλάχιστον και χαλάλι.
Καλημέρα Στέλλα!
Ράβε ξήλωνε όπως το λες Αννίκα μου, στενοχωρήθηκα αν και δεν μπορώ να πω πως δεν είναι όμορφες οι καινούργιες ελιές αλλά κι έκείνα τα πελώρια δέντρα!!!
Deleteκαλησπερα!
:)
Τι κρίμα για τα δέντρα Στέλλα μου αφού υπήρχαν ήδη εκεί απορίας άξιον είναι γιατί τα έκοψαν για να βάλουν άλλα; το κάθε δέντρο με τα χαρίσματα του..τις ελιές άραγε θα τις μαζεύουν όταν πέφτουν και λαδώνουν τον δρόμο;γιατί οι ελιές είναι μόνο για την εξοχή νομίζω..δεν ξέρω ίσως και να κάνω λάθος..την καληνύχτα μου.. 🌙
ReplyDelete