Πού πάει ο έρωτας όταν φεύγει;
Και δεν εννοώ αυτό που υπάρχει ανάμεσα σε ένα ζευγάρι αλλά αυτό που έχουμε έμφυτο ο καθένας μας μέσα του.
Αυτή η σπιρτάδα του να θέλεις να γοητεύσεις και να γοητευτείς και να σου είναι αναγνωρίσιμο αυτό.
Γνώρισα δύο ανθρώπους σε μια παρέα, μια γυναίκα κι έναν άντρα και ενώ σκέφτηκα πως δείχνουν να είναι κοντά ο ένας με τον άλλον, ο νους μου πήγε στη φιλία. Χθες, μετά από καιρό, είδα το χαμόγελο της απέναντί του και πάλι σκέφτηκα ''κοίτα να δεις ζηλευτή φιλία''.
Σήμερα σκέφτομαι πως τούτο το χαμόγελο ήταν ερωτικό και μόνο ερωτικό. Για ποιά φιλία μιλώ; Και πότε έπαψα να ανιχνεύω το ερωτικό στοιχείο ε;
Πολλές φορές Στέλλα μου, τα όρια μεταξύ φιλίας και έρωτα είναι δυσδιάκριτα. Για πολλούς λόγους. Και πολλοί έρωτες αναδείχθηκαν μέσα από μια μεγάλη φιλία.
ReplyDeleteΤώρα, η διάθεση αναζήτησης του ερωτικού στοιχείου ναι είναι ένα ζήτημα. Δεν ξέρω πως το βάζεις, δηλαδή πως βιώνεις αυτήν την ανίχνευση.
Ελπίζω να είσαι καλά. Στέλνω καλησπέρες.
Αν δεχτούμε πως έρωτας είναι η αποθέωση των συναισθημάτων, η γλυκύτητα της ζωής, η απόλυτη ομορφιά που αγγίζει την ιερότητα, τότε δεν κινδυνεύει από τη φθορά του χρόνου,ούτε αναλώνεται. Μπορεί να αλλάζει μορφή (μια βαθιά αγάπη, ας πούμε) αλλά στο βάθος έρωτας είναι. Λέω.....
ReplyDeleteΠολλά φιλιά και καλή-μέρα!