να γράφω χαρτάκια με ευχές

  

Μ' αρέσει,  η κουβέντα με την Κατερίνα,   να μου επιδιορθώνουν τα νεανικά μου ασημένια βραχιόλια,  η βόλτα,  τα ακούσματα,  τα χρώματα στις λαικές αγορές αλλά και τα προιόντα,  οι μπλούζες μου που μουσκεύουν από ιδρώτα τον μήνα Αύγουστο,  να γράφω χαρτάκια με ευχές και μετά να τα διπλώνω και να τα βάζω σε ένα ειδικό κουτί,  να ψάχνω για πορτοκαλί κλωστή,  να την βρίσκω και να στερεώνω με τις πρώτες βελονιές ένα κομμάτι υφάσματος επάνω σε ένα άλλο,  να πλένω το πρόσωπο μου με σαπούνι και να βάζω ενυδατική κρέμα,  οι κόκκινες μαγειρευτές ντομάτες μαζί με αυγά,  τα παγωτά,  η Ρόζα του Αρκά (μόλις σκέφτηκα ότι έχει κοινά με την Β. και χαμογελάω),  τα φυτά στο μπαλκονάκι στο δρόμο μεταξύ Δελφών και Βασ. Όλγας και τα πουλιά του αλλά και όλο το σύνολο,  τα σύκα βουτηγμένα στο μέλι,  το ρυγχόσπερμο μου που βγάζει καινούργια φύλλα και απλώνεται αγκαλιάζοντας τα κάγκελα στην βεράντα,   η ώρα εκείνη του απογεύματος που δεν είναι ούτε μέρα ούτε νύχτα,  οι δημιουργικές εικόνες στις αναρτήσεις στο instagram,  να με περιμένει ένα καλό βιβλίο πάνω στο τραπέζι..