Μ' αρέσει η αίσθηση του μέτρου, το σπιτικό ψωμί από αλεύρι ολικής, πάντα ο καφές, τα τηλεφωνήματα από αγαπημένους φίλους, να εξερευνώ τα όρια μου, τα κίτρινα πουά σεντόνια, η αίσθηση της ασφάλειας αλλά και το ότι έχω επιλογές, μ' αρέσει που είμαι προσγειωμένη, που με την Κ. ορίσαμε καθημερινή συνάντηση, που το ρυγχόσπερμο στη βεράντα μου προοδεύει, τα τηλεφωνήματα με τη μαμά μου, τα φώτα στα παράθυρα γύρω μου τις νύχτες, το ότι μαζευόμαστε στις γιορτές έστω οι τέσσερις, ωω ναι μ' αρέσει και η Μπόνυ η μυτίτσα της και η ανάσα της, πάντα το φεγγάρι, ο ήλιος και τα σύννεφα, τα φορέματα της Ν., τα χρώματα από τα φρεσκοπλυμμένα καινούργια αυτοκίνητα, ό,τι βλέπω στο τετράγωνο που σχηματίζουν οι οδοί Π., Μ., Ό. και Ι.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, August 30, 2021
η αίσθηση του μέτρου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
No comments:
Post a Comment