Thursday, September 23, 2021

το πολυπόθητο


 

Κι όταν έρχεται αυτό το ''όμορφο'',  το ''σπάνιο'',  το ''πολύτιμο''  που περίμενες καιρό δεν έχεις παρά να καταφέρεις να το υποστηρίξεις.  Πώς;  Με παρουσία,  με σταθερότητα,  με το να είσαι ο εαυτός σου.

Η κατάκτηση του πολυπόθητου,  έρχεται κάνοντας μικρά,  απλά,  καθημερινά βήματα.

 

8 comments:

  1. Προσπαθώ να θυμηθώ, πότε μου ήρθε εμένα τελευταία φορά και δεν τα καταφέρνω. Τώρα πια δεν περιμένω τίποτα Ψαροματάκι μου.
    Ελευθερώθηκα από ελπίδες. Μη σου πω, πως έτσι και μου έρθει - με τόση καθυστέρηση- Θα βρει την πόρτα μου κλειστή.
    Καλό Σαββατοκύριακο
    Σε φιλώ γλυκά!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα όταν έχεις κλειστή την πόρτα πώς να έρθει; Τί νομίζεις εσύ; Έτσι εύκολα είναι τα πράγματα; Χρειάζονται οι ανοιχτές πόρτες κι ας μας κουράζει, μας πονάει, μας θυμώνει.

      Εγώ πχ όταν κλείνω τις πόρτες παθαίνω κατάθλιψη :-)

      *πότε φύλλα, πότε μήλα έλεγε ένας φίλος καλή του ώρα. Ισχύει! Το ένα διαδέχεται το άλλο. Ας είμαστε αποδεκτικοί και ευέλικτοι. Και ας έχουμε πολεμοφόδια, όπως εσύ πχ Μαρία μου έχεις τις υπέροχες ζωγραφικές σου. Λίγο το έχεις;

      *θα έρθουν και τα πιο όμορφα, μπροστά μας είναι

      σε φιλώ!!!

      Delete
  2. Πάντα έρχεται Στέλλα μου, φτάνει να είμαστε ανοιχτοί και τότε ας δείξουμε ευγνωμοσύνη!
    ΑΦιλάκια πάντα με αγάπη! <3

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έτσι ακριβώς Στεφανία μου.
      Σου στέλνω την δικιά μου αγάπη!!!

      Delete
  3. Αν αυτό το πολυπόθητο εξιδανικεύει την ανιδιοτελή συμπεριφορά, την ουσιαστική αγάπη, την ταύτιση για το αυθεντικό της ζωής, εξυψώνει το κάθε συναίσθημα, τότε....καλώς να ορίσει. Αν βρεις ένα τέτοιο μονοπάτι, μπορείς να φτάσεις στην κορυφή.
    Καλημέρα, Καλό Σαββατοκύριακο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μερικές φορές ταυτιζόμαστε αφάνταστα, συμφωνώ μαζί σου, πιθανόν ένα κομμάτι αυτών που αναφέρεις συνδέεται με αυτό που γράφω εγώ. Αλληλένδετα ίσως το ένα να συνεπάγεται το άλλο.
      Καλημέρα και σε σένα Αννίκα, καλό σ/κ!

      Delete
  4. Νομίζω πως είμαι από τις τυχερές που το βρήκα. Μπορεί να μου λείπουν υλικά πολλά όμως έχω όσα χρειάζομαι για να ζω σ'αυτόν τον αέρα προσωπικής και συναισθηματικής κάλυψης. Στελλα μου..πότε θα τα πούμε πάλι;

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχτίδα μου γλυκιά, θα πάμε πάλι για καφεδάκι και μάλιστα σύντομα. Φιλιά πολλά σου στέλνω.

      Για σένα ναι, το πιστεύω αυτό, το έχεις αποδείξει άλλωστε με πράξεις κι όχι με λόγια!

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...