Να είναι άραγε κανόνας πως το ένα από τα δυό παιδιά αγαπιέται με διαφορετικό τρόπο από τους γονείς; Να είναι άραγε οι απαιτήσεις των γονιών από το κάθε παιδί, ανάλογες με την προσφορά που τους δίνεται; Και η συνεχής αυτοεκλογίκευση της συμπεριφοράς των γονιών, μια συνεχής μη παραδοχή της πραγματικότητας;
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Sunday, December 12, 2021
γονείς
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
No comments:
Post a Comment